nieuw schoeisel

Kilometerstand: 4 600

Uiteindelijk is het toch gelukt: de Gforce Trike is uitgerust met Vredestein Perfect Moirées en meteen werd de fiets in zomertenu gezet.

Dat wil zeggen: de spatborden voor en achter zijn verwijderd. Dit was achteraan ook nodig om plaats te geven aan de toch weer bredere band. De huidige configuratie op dat vlak bestaat uit twee 47-406 vooraan (voordien 35-406) en een 47-559 achteraan (voordien een 42-559). Het doel: een beter compromis tussen baanvastheid, lage rolweerstand en comfort. Als het kan ook nog zo lekvrij mogelijk en sleetbestendig. Het ideaal - een band die op alle vlakken optimaal scoort - bestaat niet, maar beter dan wat erop lag mag geen probleem vormen.

Het resultaat, na een korte test van zo'n 20 km: de lichtvoetigheid van de Kojaks (waren 35-406, enkel vooraan) is er weer, het tempo lijkt hoger te liggen en - dit is uiterst belangrijk - de onstabiliteit en de shimmy van de Kojaks blijft afwezig.

Vandaag, dinsdag, reed ik ermee naar het werk. Het gemiddelde lag meteen hoger dan voor de wissel. Nu was het toch weer 26 km/u !

Dit is ergens onderweg deze morgen.

Vooraan lagen sinds enige tijd weer de originele Marathon Plus bandjes, maar die zijn toch aan het gaan. Ik leg ze opzij voor de winter. Achteraan lag er al een tijdje een Continental SportContact Reflex op. Die deed het heel behoorlijk, maar een energieke rijstijl en het geleverde vermogen (SPD-systeem laat me toe te duwen en te trekken, dus meer vermogen over te zetten op de aandrijving) zorgde toch voor een geregeld doorslippende band bij het aanzetten.

Voorlopig worden de Vredesteins getest met een druk van 4 bar, voor en achter.

Voor de aardigheid nog een beeld van de terugweg, vlak bij huis.

Tijdens het vervangen bleek de linkerrem aan te lopen. Na inspectie was de oorzaak snel gevonden: de wielas was wat losgekomen. 1mm meer naar buiten betekent meteen een verhoogde weerstand, omdat de remschijf wel op het wiel blijft, maar de klauw niet meebeweegt en de binnenste remplaat dus continu sleept.

De kopstanglagers, die de wielen met de spoorstang verbinden, beginnen ook wat tekenen van slijtage te vertonen. Die tekenen beperken zich nu nog tot wat gerammel, maar het houdt wel in dat ik dit in het oog zal moeten houden. Ik kan me voorstellen dat een toenemende speling zal betekenen dat de stuurprecisie eronder gaat lijden.