back to basics

Ik wordt oud. Wat je nu moet hebben om trendy te zijn als fietser is echter nog ouder, véél ouder.

Wil je in zijn, dan moet je met een fixie rijden. Bare essentials, meer niet: een frame, een stuur, een zadel - bij voorkeur leder en dan liefst een Brooks - pedalen en een vaste overbrenging naar het achterwiel. Dat is het zowat. Remmen ? Niet nodig. Licht ? Waarvoor ?

Niets functioneels, puur stijl. En duur dat zoiets is ! Neem deze "Edelfixie" van Rose bijvoorbeeld.

Mooie fiets hoor, daar hoor je me niet over klagen. Maar rijd daar eens mee in Gent rond en daal de Sint-Pietersberg af zonder remmen... Je betaalt er wel € 1.200 voor !

De trend werd me enkele maanden geleden al gesignaleerd door de fietshandelaar: jongeren kopen oude pistefietsen en razen daarmee door het stadscentrum. Ik zei wel "pistefietsen" en dat is hun biotoop. Daar heb je geen kasseien, geen zijstraten, geen voorrang rechts, ...

Toch lijkt de trend aan te slaan. In dezelfde stad is nu het merk Sleepstreet gelanceerd. Bij Plum zag ik deze week de Puma Funk in de etalage staan.

Geen verchroomd frame, geen lederen handgrepen, wel remmen en naar keuze een vaste pion of freewheel (instelbaar). Bruikbaarder dus en goedkoper ook (€ 750).

Het ziet er wellicht cool uit, maar je kunt geen bagage meenemen (vloekt natuurlijk met de minimalistische lijnen), je moet er ook niet mee in de regen rijden (geen spatborden, om dezelfde reden) of in het duister en comfortabel ziet zoiets er ook niet uit. Tja, een mens moet wat over hebben om in te zijn, niet ?

Halen we even opa's koersfiets van de zolder ? Schakelen aan de onderbuis, voeten met riempjes vastzetten aan de pedalen, stalen frame, ... en zoiets vind je op de tweedehandsmarkt voor pakweg € 50.

Nu zal je me niet horen zeggen dat dit geen knappe fietsen zijn, maar feit is dat bijvoorbeeld die Edelrose niet aan de wet voldoet om op de baan te mogen: geen remmen (twee verplicht), geen bel, geen reflectoren, ...