Volgens de laatste gegevens van de Gentse politie, bij de afsluiting van de verlichtingsactie eind 2011, rijdt 95% van de fietsers met een werkende verlichting. Heel flink van die stadsfietsers !
Vorige week moest ik voor een vergadering in het centrum zijn en daarbij viel het aantal fietsers zonder of met gebrekkige verlichting op. Ruw geschat reed pakweg een derde zonder enige vorm van verlichting - en natuurlijk bij voorkeur met een zwarte jas en broek -, nog een derde met bijvoorbeeld slechts voor- of achteraan licht en uiteindelijk een laatste derde met minstens aanvaardbare verlichting. Dat geeft, nog altijd ruw geschat, heel andere cijfers dan wat de politie constateerde. Andere conclusie: de fietsers weten heel goed dat het moet, maar zijn enkel in orde als er een grote pakkans is. Veiligheid ? Daar wordt blijkbaar veel minder aan gedacht.
Vorig jaar hoorde ik dat volgens statistieken over ongevalsoorzaken van de Antwerpse politie het onverlicht fietsen zelfs niet in de top 25 voorkomt, maar dat het ergernis opwekt is een feit. Hoeveel bijna-ongevallen hiervan het gevolg zijn, daar zijn natuurlijk ook geen cijfers over.
Tussen de onverlichte fietsers merkte ik een vader op met het jonge grut in een fietsstoeltje achterop. Compleet onverantwoord !
Een extra probleem is dat "werkende verlichting" wettelijk ook heel vaag is. Voor de koplamp zegt de wegcode enkel dat het een wit of geel licht moet zijn en niet verblindend. Hoe fel, vanaf welke afstand zichtbaar, ... daar wordt met geen woord over gerept. Gevolg: één ledje met een quasi lege batterij, dat je net nog ziet branden als je met je handen een kommetje vormt rond het lichtpuntje, is wettelijk OK. Voor het achterlicht zegt de wet wel dat het vanop 100 m zichtbaar moet zijn. Zou dat bij mist zijn, bij regen, bij een klare lucht ?
Neen, geef me dan maar de Duitse normen, tenminste op dat vlak. Dat ze daar iedereen verplichten om met een naafdynamo te rijden, dat is er dan weer over...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten