Maandag ging ik, zoals in een vorige post bericht, met de Trek hybride naar het werk. Dat was een paar jaar geleden en ik wist meteen weer waarom...
Dinsdag was eFAW weer aan de beurt. Zondag heb ik de aandrijving een "groot onderhoud" gegeven: ketting schoongemaakt en gesmeerd; kettingspanner van allerlei meuk ontdaan en de (korte) ketting tussen de motor en het kettingblad ook van olie voorzien. Het resultaat ? Sneller met minder inspanning ! Echt opvallend. Daar had ik dus te lang mee gewacht, hoewel het natte weer van de vorige week er wellicht ook voor iets tussen zit. Ik kon er flink vaart in zetten: 35 à 40 km/u over ruim 12 km met een A2 (daarna wordt het bebouwde kom), da's niet mis, denk ik. En heel wat beter dan vorige week.
Op woensdag was het thema: gecombineerd vervoer. Met de Birdy naar het station, met de opgevouwen fiets op de trein, overstappen in Gent Sint-Pieters en vanaf het station van Tienen naar het centrum met de Birdy. De informatie klopt: mits enige oefening vouw je de fiets op in pakweg een halve minuut, waarna je een net pakketje overhoudt. Niet zo compact als een Brompton, maar zeer hanteerbaar.
Van het net geplukt, maar het ziet er identiek uit. |
Dit had ik eigenlijk al jaren moeten doen, in plaats van het koekblik
te gebruiken voor die verplaatsingen. Dit is zoveel meer ontspannen,
ondanks vertragingen en pannes: "Dames en heren, wegens een technisch
defect zal deze trein voorlopig niet verder rijden" (en ja: ik zat op
"deze trein"). Geen nood: lectuur doet de tijd vervagen.
Morgen weer een andere combinatie: met eFAW naar het werk, in de namiddag een verplaatsing met de auto en 's avonds weer met eFAW naar huis. De auto is in dit geval een noodzaak, want anders is het onhaalbaar.
Als het weer het toelaat, zal ik op het einde van de week eindelijk de Flevobike uitproberen. Dan heb ik ze allemaal gehad, voor zover ik weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten