Parkeer de velomobiel ergens waar volk is en mensen beginnen er rondjes rond te draaien, foto's van te maken, wijzen ernaar, ... Als de velomobiel iets toegankelijker is, zoals toen ik onlangs in het stadscentrum stond, zonder dakje en zonder schuimdeksel, zie je de moedigsten met het hoofd in de stroomlijn duiken.
Op momenten dat je toegankelijker bent, bijvoorbeeld als je naast je geparkeerde velomobiel staat, komt gegarandeerd de vraag "mag ik er eens in zitten?" of zelfs "mag ik er eens mee rijden?".
Dat vind ik moeilijk: enerzijds voel je je op dat moment ambassadeur van de velomobielgemeenschap, maar anderzijds is het je persoonlijke voertuig. In mijn geval een voertuig dat ik dagelijks nodig heb om naar het werk te rijden. Het is ook geen goedkoop ding: € 10.000 is niet niks. Wie vraagt wat zoiets kost, kijkt nadien met een blik van "wie geeft nu zoveel aan een fiets", maar schroomt niet om te vragen om er even mee te mogen rijden. Daarbij denk ik steeds "wat als".
Wat als de geïnteresseerde iets stuk maakt?
Wat als de onervaren testrijder een aanrijding heeft of op zijn kant gaat? ("O, maar dat zal niet gebeuren, hoor")
"Oeps, sorry"...
Vragen stellen over de velomobiel: doe maar. Maar ermee rijden? Daar leg ik de grens, zeker indien het wildvreemden betreft.
Ik kan me niet voorstellen dat nieuwsgierigen aan een nobele onbekende vragen of ze even zijn of haar auto mogen proberen (ha, neen, want zie dat ik er iets mee voor heb), maar "dit is toch maar een fiets".
Een velomobiel blijft ook iets intrigerends hebben. Ja, er zitten pedalen in; het is een HPV (of een bio-elektrische hybride in het geval van de E-Orca); er zitten standaard fietscomponenten in. En neen, het is géén fiets, want je hebt drie wielen, een zelfdragend koetswerk, een heel ander type besturing, ... Door de stroomlijn zie je ook de techniek niet. Een zeldzaam voertuig dat op een onbekende manier aangedreven wordt, dat wekt nieuwsgierigheid op. Nieuwsgierigheid is gezond en vragen beantwoorden doe ik graag, maar wildvreemden zomaar met mijn E-Orca laten rijden? Nou, neen, niet zo meteen.
Dus meestal is het: "als je zoiets wil proberen, kun je in Gent bij Fietser.be terecht. Zij produceren en verkopen velomobielen". Zo blijft de Orca toch iets geheimzinnigs houden.
Ik hanteer (ook) de regel: kijken mag, maar alleen met de oogjes. En wie laat je zomaar in zijn automobiel rijden, alleen maar omdat je het mooie auto vindt?
BeantwoordenVerwijderenEn gelijk heb je. Ik leen hem ook niet aan mij onbekenden uit om even te proberen. Het is geen kermisattractie.
BeantwoordenVerwijderenIk vond het al moeilijk hem laatst aan een vriend uit te lenen om te testen. Terwijl ik weet dat hij heel zorgvuldig is.
En ik ben Wilco daar nog steeds dankbaar voor. Het was ook de laatste zet die ik nodig had om een eigen velomobiel te bestellen.
VerwijderenInderdaad! Kijken doe je met je oogjes, verder is het gewoon afblijven! Vragen worden vriendelijk beantwoord, over de prijs doe ik ook niet geheimzinnig, die zijn op internet te vinden. Proefrijden? Daar moest ik zelf ook voor naar Nederland reizen, dus dan kan een ander in Noorwegen wonende persoon dat ook bij echte interesse. Ik vond het van Wilco zeer ruimhartig dat hij "De Bak" een week uitleende, dat mag dan aan een hele goede vriend geweest zijn, maar dan nog, als er iets gebeurd was, was er toch een pijnlijke situatie ontstaan. Daar zou ik veel moeite mee gehad hebben.
BeantwoordenVerwijderenToen ik jong was woonde er in het dorp een boer die een standaard antwoord had op de vraag of er iets van hem geleend kon worden: "Er zijn 2 dingen die ik nooit uitleen, dat zijn mijn vrouw en mijn traktor/fiets/aanhangwagen/enz.!" Vul zelf die 2de maar in, hij leende dus nooit iets uit, maar was wel altijd bereid om te helpen, maar kwam zelf mee om b.v. de gevraagde traktor te besturen. Dan was het ook zijn verantwoording.
Dat vond ik altijd zeer aansprekend!
Groeten, Adri.
Hoi Adri,
VerwijderenIk heb "De Bak" maar één dagje geleend, om één keer naar mijn werk en terug te rijden (totaal 50 km.), maar het blijft zeer ruimhartig, en ik moet Wilco dan ook nog steeds een geschenk overhandigen om dit tot uitdrukking te brengen. Verder heeft het vast geholpen dat ik Wilco al een jaar of 36 ken, en hij weet wat een Pietje Precies ik ben.
Hoi Erwin,
VerwijderenDat had ik dan verkeerd begrepen, sorry! Ik dacht een week, toen Wilco met de knie sukkelde, nog steeds niet in orde geloof ik? Maar ja, inderdaad zeer ruimhartig, maar wel met het resultaat dat er een Stradavaarder bijkomt! En ja, na een zeer lange vriendschap kan je best zelf overwegen in hoe verre het verantwoord is om de voor jouw kostbare spullen uit te lenen aan iemand die je volledig vertrouwd. Dan nog kan er door toedoen van derden iets onprettigs gebeuren, dat heb je nooit in de hand, en als er verzekeringsagenten bij moeten komen word er meestal niemand vrolijker van........
Groeten, Adri.
Misschien eens in grote letters op zetten: "kijken mag, aankomen niet". Dat is op veel vlakken heel moeilijk voor veel mensen!
BeantwoordenVerwijderenDat is ook precies wat ik deed Jan! De eerste week dat de nieuwe Strada op het werk geparkeerd stond hing er een gelamineerde A4 aan met de tekst: "Afblijven alstublieft!", en naast de fiets op een paal een andere A4 met een volledige uitleg over wat een velomobiel eigenlijk is.
VerwijderenDat stelden wel veel mensen op prijs, en kwamen ook met vragen naar me toe. En ze bleven eraf, wat ook de opzet was!
Groeten, Adri.
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderenDit ging even fout! Voor ik het wist, was de reactie gewist.
VerwijderenIk heb mijn XS altijd onder een motorhoes staan en daar staat op: BREEKBAAR, info bij Wim
BeantwoordenVerwijderenOp de plekken waar mijn XS staat, weet iedereen wie 'Wim' is :)