Driedaagse - dag 1

Het is niet omdat het werk het niet toestaat om even gedurende een maand op reis te gaan, dat er niet gefietst kan worden.

Onze Antwerpse ligfietsvrienden dachten: 'als we nu eens een rondje Oosterschelde zouden uitstippelen, zou daar volk op afkomen?'

21 juli is de nationale feestdag in België en dan heeft ongeveer iedereen vrij - als ze al niet in vakantie zijn -, dus die dag was ook weer prima.

Ik heb nog geen vakantie, maar wilde wel meerijden rond de Grote Plas. Dat betekent dat, dank zij een welwillende chef, ik woensdag 20 juli om 12u de werkplek verliet en naar huis raasde, zodat ik, samen met Ronny (liggend fietsen), om 14u naar Essen kon vertrekken.

Essen is namelijk de startplaats van de Grote Plassentocht. Waarschijnlijk is het geen toeval dat de bedenker van die trip daar zelf woont?

Achteraf gezien beschik ik over redelijk wat fotomateriaal, dus wordt het een reportage in drie delen.

Dag 1: naar Antwerpen

Enfin, het werd iets later dan het geplande vertrekuur, maar ruim voor 14u30 konden we aanzetten. De aanloop verliep in grote lijnen vanuit Gent over Sint-Niklaas - langs de 'fietssnelweg' vanaf Lochristi tot aan Beveren -, dan naar Antwerpen en vanaf Kapellen over een 'fietsostrade' tot in Essen.

85 km: makkie.


Het doel: kamer met ontbijt in 'De Moerkantheide' in Essen.

Het deel tot Antwerpen deed ik al geregeld. De mooiste route volgt grotendeels de Schelde, die langs Gent en Antwerpen passeert, maar dat is toch een erg ruime omweg. Dan komt er minstens 20 km bij. Deze keer ging het dus via een zeer efficiënte route die een kennis uittekende.

Vanaf Lochristi ongeveer is er een 'fietssnelweg' tot aan Sint-Niklaas. 'Fietssnelweg' is een term die helaas al sterk gedevalueerd is. In dit geval is het een fietspad van wisselende kwaliteit en breedte, die nu eens links en dan weer rechts van de spoorlijn loopt.

Ronny haalt een goederentrein in

Met een Quest lukt dit vast niet

We wisten het vooraf: Antwerpen werd een uitdaging. Daar heb je namelijk een pracht van een voetgangerstunnel, de Sint-Annatunnel, met aan beide kanten authentieke houten roltrappen en een heel ruime lift. Bijzonder is dat die lift al enkele weken buiten dienst is, dus moet je met de velomobiel langs de roltrap tot aan de tunnel...

Dat bleek reuze mee te vallen: de wielen passen perfect op de treden en door de hoog oplopende neus en korte achterkant is het ook geen probleem om op en af die trappen te raken. Maar het blijkt wel een spectaculair zicht!

Ronny en zijn E-Orca onder ruime belangstelling

Voor de rest was het een verbindingsrit zonder meer. Niet bijzonder mooi, maar wel efficiënt. De temperatuur was wel slopend: het was zo ongeveer 30° C en voor het grootste deel was de lucht fel blauw. Enkel net voor Antwerpen kregen we een buitje over ons heen. 

Zwijndrecht in een verfrissende bui

Niet erg: zo raakten we wat afgekoeld.

Voorbij Antwerpen was het beste eraf. Vanaf Kapellen ongeveer kwamen we op de fietsostrade, zoals ze het in Antwerpen noemen. Daar was een kwestie van doorrijden tot we in Essen waren.

De rest van de avond is niet zo boeiend. Zo rond 18u30 kwamen we aan. Net op tijd om onze kamers te inspecteren, een frisse douche te nemen - de douches in 'Moerkantheide' zijn van matige kwaliteit, maar de prijs van een kamer is ook niet zo hoog -, een restaurantje opzoeken en dan in bed kruipen.
De dag daarop zou De Grote Dag worden: zowat 160 km over de befaamde fietsvriendelijke wegen bij de noorderburen.