De Frankensteinfiets

Zoonlief zijn oude fiets, die ouder is dan zoonlief zelf, was terug bij mij beland. Hoe noem je zoiets? Hij heeft nog een meeste weg van een oude randonneur: min of meer het rijgedrag van een racefiets, maar met een bagagedrager en (oorspronkelijk) spatborden.

Versleten

Die fiets is op: zowat de hele aandrijflijn en beide naven zijn helemaal versleten. Dat is deels het gevolg van de ouderdom - de fiets dateert van rond 1980 - en deels van verwaarlozing. De fiets maakte ook heel wat mee de laatste jaren: Gentse kasseien, rijden en stallen in weer en wind, winterse Britse pekel gedurende een stage in Newcastle-Upon-Tyne (heerlijk taaltje daar, bij die Geordies).. Dit is een typische studentenfiets.

Als andere fietsen buiten gebruik waren, kon ik gelukkig verder met het oude kraam. En ondanks de slijtage rijdt de fiets erg aangenaam: het blijkt dat een kruissnelheid van 30 km/u haalbaar is. Zelfs voor mij... Oud en versleten mag die fiets dan wel zijn, maar de geometrie is zalig: hij stuurt scherp en gaat gewoon snel. Dan is het zonde om die weg te doen, niet? En er zitten ook mooie onderdelen op.

Maar het voorwiel was op: de spaken zitten vastgeroest (niet uit roestvrij staal gemaakt) en het wiel draait niet mooi rond. De vooras is versleten en kan niet meer afgesteld worden. Achteraan is het hetzelfde. Er zit ook geen cassette op, maar een ouder systeem. De vrijloop daarin is ook versleten, net als de lagers, maar alles zit muurvast. Er zijn dus twee nieuwe wielen nodig.
Ooit zat ook vooraan een derailleur, maar die is eraf gehaald. De commandeur (versteller) voor die voorste derailleur is ook weg.
De RVS spatborden zijn door al het getril op de kasseien in de loop van de jaren afgescheurd. Ergens in de voorbije jaren is alles rond de trapas vervangen door goedkoop materiaal. Dat kraakt ook verdacht en de linker pedaallager is stuk.De voorrem is in de loop van de jaren vervormd, waardoor de remblokken niet meer tegenover elkaar staan.

Wat doe je met zo'n fiets? Je zou zeggen 'schroot', maar hij rijdt goed. Eigenlijk blijft er niet veel over: een kader, voorvork, stuur en zadel. Dit wordt dus nog een project: op zoek gaan naar tweedehands onderdelen en de fiets weer opbouwen.

Hoe in orde brengen

Zo'n fiets is eigenlijk economisch afgeschreven, dus veel kosten moet je er niet aan doen. Tenzij indien je het puur uit liefhebberij wel zou doen, want een waardevolle merkfiets is het ook weer niet.
Wat ik al deed, was er een ander voorwiel uit de voorraad in steken.

Meteen waren er al minder krakende geluiden. Omdat dit andere wiel mooi uitgelijnd is, trilde de fiets ook minder.
Het achterwiel zou ik ook kunnen vervangen: ook daarvoor heb ik nog reserve liggen. Maar dat is iets minder evident: dit reservewiel beschikt over een Shimano-cassette op een freehub, waar het oude wiel nog met een andere body in de naaf werkt (Sachs). Dat is niet uitwisselbaar. 8 tandwielen tegenover 5 betekent ook dat er een andere ketting nodig is.
Van de pedelec recupereerde ik de cranks. Dit systeem komt meteen met 3 kettingbladen, maar een bottom bracket en pedalen heb ik niet zomaar voor handen.
En de voorrem is ook aan vervanging toe.

Aangezien in de huidige toestand zowat alles dicht is, moet de fiets maar even gestald worden.Uiteindelijk is het een reservefiets voor de zoon, dus hij hoeft niet echt perfect te zijn.

De conclusie

Ik stak er een ander voorwiel in. De rest is een beslissing voor zoonlief. In de buurt van waar hij woont, zit een 'fietskeuken'. Daar kan hij samen met de vaste krachten nagaan wat mogelijk is en of het de moeite waard is.

In de buurt

Ondertussen zijn we allemaal vertrouwd met de term Covid-19 en de maatschappelijke gevolgen ervan. Er zijn dus geen treffens, geen ritten met de ligfietsers. Dat wil niet zeggen dat er niet gefietst wordt, hoor. Al enkele maanden zijn er andere zaken die veel tijd vragen: een stuk van de tuin opnieuw aanleggen, een zolder - die één grote ruimte was - indelen in kamers ...

Waar sommigen een hele poos thuis zaten omdat het bedrijf, het werk, dicht was, ging het bij ons gewoon door. Dat wil zeggen: er was evenveel werk, maar dat deden en doen we van thuis uit. De dagelijkse marathon met de fiets, heen en terug naar het kantoor, is dus weggevallen. De Orca doet veel minder kilometers en met het mooie weer worden de uitstappen meestal met de pedelec of de trike gedaan.

De ritten gaan niet ver, want zoveel tijd is er ook niet. Meestal worden de ritten dus beperkt tot pakweg 20 km. Ook gisteren was het weer zo'n mooie avond. Als je rond 20u vertrekt, zit de zon al laag. Dat is een nadeel als je tegen de zon in rijdt, maar het zorgt wel voor prachtig licht en mooie schaduwen.
Zoals vaak in die omstandigheden kies ik voor de trike: die is lekker comfortabel en snelheid is voor zo'n rit van ondergeschikt belang.

Er zijn mooie, vlakke fietspaden aangelegd op deze brug (Gontrode Heirweg, over de Ringvaart), maar als van de andere kant voetgangers komen, is het duidelijk te smal. De balustrade is ook meer design dan functioneel: als fietser wijk je automatisch uit naar links. Het bruikbare fietspad is dus een pak smaller dan het lijkt.
 

Voorbij de brug gaat het linksaf over een recent fietspad langs het kanaal. Heerlijk rustig tussen het groen. Zo rij ik verder tot het centrum van Melle, waar ik naar de linkeroever van de Schelde oversteek.
 

Zoals ik schreef: de laagzittende zon zorgt voor prachtig licht. Links ligt de Schelde, rechts een natuurgebied met de typische begroeing van de Scheldemeersen: voornamelijk wilgen, populieren en elzen.

Zo'n ontspannende rit doet altijd goed. In deze dagen is er amper autoverkeer en de meeste wandelaars en fietsers zijn zichtbaar minder gespannen. Er wordt vaak geglimlacht en gegroet. Heerlijk.