Nog een dodenwake

Vorig jaar was er maar één dode te betreuren onder de Gentse fietsers. De Fietsersbond vond dit een relatief succes (hoewel elk verkeersslachtoffer er één teveel is). Het nieuwe jaar was nog maar goed ingezet of in maart kregen we bericht van een eerste slachtoffer, waarvoor de dodenwake onlangs plaats vond. Hierover werd ook in de pers bericht.

Amper een maand later, op 5 april 2011, overleed een volgende fietser aan de Della Faillelaan in Zwijnaarde. De dodenwake hiervoor zal plaatsvinden op vrijdag 10 juni. Zodra meer praktische informatie beschikbaar is, vind je die terug op de blog van Fietsersbond Gent.

In beide gevallen wordt een ghostbike geplaatst, als herinnering aan de overledene en als waarschuwing voor alle verkeersdeelnemers. De internationale ghostbikes-organisatie neemt alle geplaatste fietsen op in zijn gegevensbank.

woon-werk, economie en efficiëntie

Economische basisgegevens:

• de fietsvergoeding bedraagt bij ons 20 cent per kilometer. De staat is zo vriendelijk om dit belastingvrij toe te kennen. Verstandig, want woon-werkverplaatsingen met de fiets hebben niets dan voordelen.
• Voor elke verplaatsing die ik met de fiets doe, wordt de auto niet van stal gehaald. Om het eenvoudig te houden, kost een auto ruw geschat 30 cent per kilometer. Dit is grosso modo het officiële tarief voor kostenvergoeding voor een auto.
• Dat betekent dat mijn woonwerk-kilometers ongeveer 50 cent per kilometer opbrengen.

Krijg je geen kilometervergoeding, dan verdien je nog altijd 30 cent per met de fiets afgelegde kilometer !

Op dit moment doe ik 1 kwart van de verplaatsingen met de fiets. De reden: tijd, afstand en conditie. Een enkele rit neemt ongeveer een uur in beslag, met een gemiddelde snelheid van om en bij de 25 km/u. Dat betekent twee uren fietsen gedurende één dag in de week. Ga ik met de auto, dan doe ik er - rekening houdend met de wegenwerken die nog tot eind augustus zullen duren - een uur over om heen en weer te rijden.

Ik wil eigenlijk meer woon-werkverplaatsingen met de fiets doen. Waarom ? 't Is ontspannend, gezond, ecologisch en economisch. Op de fiets ben je ook geen deel van het fileprobleem en je maakt geen lawaai. Hier is al degelijk onderzoek naar gedaan !

Dus moet de efficiëntie nog omhoog. Lees: ik moet hogere snelheden kunnen halen en dat voor een budgettair verantwoord bedrag. Mijn objectief is om die afstand in drie kwartier af te leggen. Harder trappen is één optie, maar niet echt, dus een efficiëntere fiets is haalbaarder.

De trike is wél geschikter voor ruige omstandigheden, vooral in de winter: de Streamer is een mooi extraatje op comfortvlak en de stabiliteit die de drie wielen biedt is op gladde wegen een absolute voorwaarde om veilig te rijden.

In een volgende post ga ik in op mijn vereisten voor zo'n fiets.

record(je)

Weer met de Gforce trike, weer woonwerk, maar deze keer was er "iets" meer wind en dan nog in de rug. Ideaal om even wat door te trappen en te zien wat het kon worden.

De afstand:

De gemiddelde snelheid:

Niet slecht, al zeg ik het zelf. Jammer genoeg de 30 niet bereikt.

Onderweg lag die snelheid makkelijk boven de 30 km/u, maar een keer Merelbeke bereikt, kom ik in de bebouwde kom. Dat betekent rekening houden met andere weggebruikers, dwarsen van kruispunten, stoppen aan verkeerslichten, ... Vanaf dan zie je de snelheid naar beneden duiken. Dit is dus de afstand en de gemiddelde snelheid tot zo'n 2 km van huis, want uiteindelijk is het gemiddelde nog gedaald tot net boven 29: de weg verderop is simpelweg te slecht om nog hoge snelheden te halen.

Het laatste stuk van de route gaat dan bijvoorbeeld hierdoor:

Mooi is dit wel hoor, maar daar rij je met een ongeveerde trike toch niet aan 30+ door ! Als afsluiter krijg ik dan elke keer zoiets voor de kiezen:

En dat, beste lezer, is niet mijn favoriete bestrating ! Voordien, met de 35 mm bandjes, was dit helemaal te mijden. Met de 47 mm voor en achter is het net haalbaar. De fiets huppelt vrolijk over de kasseien, als een dartel veulen onder een lentezonnetje, maar het gaat. Net. En dan, om het hoekje (in de andere richting dan: de foto is genomen met de rug naar mijn huis), ben ik thuis.

dodenwake Fietsersbond Gent

Melding van Fietsersbond Gent.

Op woensdag 16 maart kwam een fietsster om bij een ongeval aan de Meulesteedsesteenweg, op het kruispunt van de Muidepoort en de Pauwstraat. Het slachtoffer werd gegrepen door een vrachtwagen.

Het gaat om de 52-jarige Chantal Dick die daar vlakbij woonde.

-

Fietsers kunnen om 16u30 uur verzamelen aan de ingang van het station Gent Dampoort om samen naar de plek van het ongeval te rijden.

Wij verwachten veel fietsers om onze vraag naar een veiliger verkeerssituatie in de Gentse haven kracht bij te zetten.

-

Tijdens deze herdenking plaatsen we een ghostbike - http://www.ghostbikes.org - op de locatie van het ongeluk. Een ghostbike is een volledig wit geschilderde fiets op de plaats waar een fietser stierf. Op deze manier worden alle voorbijgangers herinnerd aan de kwetsbaarheid van de fietser, en wordt opgeroepen tot extra voorzichtigheid op gevaarlijke punten. Ghostbikes worden wereldwijd geplaatst.

Indien je erbij wil zijn, ben je welkom. Omwille van het thema lijkt het me evident dat je zelf extra aandacht besteed aan de veiligheid. Dat houdt ook in dat je fiets in orde is !

De kernleden van de Gentse Fietsersbond

statistiekje

fiets: Gforce trike std (2006)

banden: Vredestein Perfect Moirée (47-406 voor en 47-559 achter) 4 bar

datum: 19 mei 2011

weersomstandigheden: zwaar bewolkt, lichte bries

temperatuur: ongeveer 15 ° C

verplaatsing: woon-werk verkeer

afstand: 43 km (heen en terug)

gemiddelde snelheid: 26 km/u

ligfietsopstapdag

Ik twijfelde of ik er naartoe zou trekken, want zelfs de dichtste opstapdag is niet direct naast de deur, maar vandaag trok ik uiteindelijk toch naar Breda. Geef toe: wat is er een betere gelegenheid om een reeks ligfietsen van verschillende fabrikanten te vergelijken ?

In Breda trof ik fietsen aan van Optima, Raptobikes, Challenge, Nazca, MAAF, Jouta, Sinner en Flevobikes, naast nog enkele andere, voor mij minder gekende merken.

Ga naar een fietsbeurs en je ziet fietsen met 2x 28" of 2 x 26" en een diamantframe. Qua geometrie en opbouw zit het verschil vooral in de gebruikte groepen en het doel; trekking, off road, stad, ...

Ga naar een ligfietsopstapdag en je vindt modellen met achterwielaandrijving, voorwielaandrijving, een 20 en een 26" wiel, twee gelijke wielen (20", 24", 26", ...), met twee of drie wielen, met een volledige stroomlijn of net helemaal open, ... De diversiteit is duidelijk veel groter en de modellen evolueren sterk. Dit is een snoepwinkel voor ligfietsliefhebbers!

Het probleem met de testpiste was a. dat die eerder kort was en b. uit uitermate vlak asfalt bestond. Perfect voor een eerste kennismaking, maar dat is het dan ook.

Ik trok er naartoe met het idee om enkele 20/26 modellen aan de tand te voelen, met vooral het oog op de Challenge Fujin Tour.

Natuurlijk was de Fujin niet aanwezig... Meer nog: ik heb met geen enkele Challenge gereden! De eerste halte was Nazca, waar een aantal modellen beschikbaar waren voor proefritten. De eerste waar ik mee reed, was de Fuego: een sportieve 20/26 met bovenstuur. De fiets reed heel makkelijk en leek snel, maar zonder snelheidsmeter is dat laatste erg subjectief.

Ik kreeg gauw twijfels bij mijn oorspronkelijke keuze voor een 20" voorwiel: de stabiliteit leek niet helemaal zoals gewenst en een klein wiel geeft klappen veel sterker door.

Dan volgde de Gaucho in 24/24 outfit en alweer met bovenstuur. Dit was een aangename verrassing: heel stabiel, snel én comfortabel. Bovendien kon ik makkelijk met de voeten aan de grond: starten en stoppen bleek absoluut geen probleem. Dit had ik niet verwacht.

Kortom: de Gaucho 24/24 bleek een erg aangename fiets ! Om het even te laten bezinken, wandelde ik wat verder langs de stands. Flevobike heeft de erg aantrekkelijke GreenMachine in het gamma.

Aantrekkelijk vooral om de technische kant: volledig gesloten aandrijving, Rohloff 14-versnellingsnaaf, spanzitting, standaard schijfremmen... Dit is de ultieme onderhoudsarme ligfiets ! Volgens de fabrikant volstaat het de banden te herstellen/wisselen en de remschijven te onderhouden. De aandrijflijn is - afhankelijk van het gebruik - tussen 10.000 en 80.000 km vrij van onderhoud.

Er stond zelfs een e-bike uitvoering van deze fiets.

Het nadeel is dat de opgesomde componenten de prijs wel de hoogte in jagen. Logisch, maar prijzig. Neen, dat ligt ruim boven het voorziene budget, hoe aanlokkelijk het concept ook is.

Dan ging het verder naar Optima, waar ik de Lynxx aan alweer een korte test mocht onderwerpen.

De ervaringen sloten nauw aan bij die met de Nazca Fuego: het zenuwachtige van het 20" wiel, de relaxte zit en het gemakkelijke van het bovenstuur.

Terug bij Nazca besloot ik om ook even de Paseo te rijden, voornamelijk omdat die met een comfortzitje uitgerust was (op de Gaucho zat een sportzitje): dit geeft meer steun in de lenden. 't Is moeilijk om met één rondje een keuze te maken, maar de sportzitting lijkt me - voor mij - toch aangenamer. Mogelijk is dat omdat ook de Gforce een smalle zit heeft ? De Paseo was een versie met onderstuur: je blikveld is duidelijk ruimer op die manier (geen stuur in de weg), maar ik vond het bovenstuur wel makkelijker.

Er werd aangeboden om ook nog even met de 26" Gaucho te testen, maar daarbij stonden de trappers veel te ver af en ook het stuur moest versteld worden. Dat wordt dus voor een volgende keer.

Conclusie ? Ik zoek uit of ik in de buurt een Gaucho (of een Challenge Furai) kan gebruiken voor pakweg een week, zodat duidelijk wordt wat dit waard is voor woonwerkverkeer. Een keer ik daar uit ben, kan ik beginnen denken over de gewenste componenten.

drie weken met Vredestein Perfect Moirees

Op hetzelfde moment werden enkele zaken gewijzigd aan de trike:

• de Streamer ging eraf voor de rest van de zomer
• voor de allereerste keer haalde ik er ook de spatborden af
• de Schwalbe Marathon Plus vooraan en de Continental SportContact achteraan werden vervangen door Vredestein Perfect Moiree

Zonder Streamer oogt de trike veel compacter, lichter en eleganter. De Streamer is een puur utilitaire toevoeging, die de functionaliteit in de winter sterk verbetert: alle vormen van neerslag worden van mij weggehouden (behalve op hoofd en schouders) en het is een pak warmer. De nadelen zijn de toegenomen lengte, de relatieve kwetsbaarheid van de voorkant, het wat mindere zicht (ik moet het zitje dan ook rechter zetten) en het feit dat het gewicht en dus ook het zwaartepunt meer vooraan komt te liggen.

Zonder spatborden: dat is een puur esthetische operatie. Zo oogt de trike sportiever, sneller. De toegevoegde binnenschermen op de voorspatborden zorgen voor wat extra lawaai en dat verdwijnt natuurlijk ook nu. Aangezien volgende week weer wisselvalliger weer verwacht wordt, zullen ze er wellicht snel weer op staan.

De bandenwissel heeft wel heel wat impact. De Vredesteins worden momenteel gebruikt met een druk van 4 bar (tegenover 7 met de Marathons en Kojaks die er voordien op lagen). Na enkele weken valt er wel wat over te zeggen: de trike rijdt even lichtvoetig als met de Kojaks, maar zonder de daarbij optredende shimmy. Door de grotere diameter en lagere druk is het comfort een stuk verbeterd, zeker op minder goede wegen.

Qua bochtgedrag lijkt dit ideaal: ik merk meer en meer dat ik in snel genomen, korte bochten een wieltje licht. Dat is makkelijk te corrigeren door het gewicht te verplaatsen, maar vooral: het is te leuk om te laten !

Waar de Kojaks regelmatig aanleiding gaven tot snakebites (het waren ook maar dunne bandjes), merkte ik nog niets daarvan met de PM's. De lekke banden die ik had tijdens het ligfietstreffen - daarover meer in een latere post -, waren allemaal het gevolg van misplaatste zuinigheid van mijnentwege: in het vervolg werk ik enkel nog met nieuwe binnenbanden !

Over levensduur valt uiteraard nog niets te zeggen, met een paar honderd kilometer gelopen. De kostprijs is wel heel goed: € 18 per stuk bij Velomobiel in Dronten.

antidiefstal achterlicht

Je moet er maar op komen: een achterlicht met ingebouwde gps-tracker. Niet echt goedkoop, maar een hele geruststelling indien je met een dure fiets rondrijdt.

Het ziet er heel gewoon uit. Net een goedkoop LED-achterlicht, maar 't is wel meer dan dat ! Stel je voor: iemand pikt je fiets. Eerst krijg je een sms met de melding dat je eigendom mobiel geworden is en nadien kun je volgen welk tracé het aflegt. Zo lang het licht op je fiets zit, spoor je hem zo op.

Nadeel ? Het kost zo'n € 130, dus je zal het waarschijnlijk niet op een fiets uit de supermarkt monteren. O: en er moet een SIM-kaartje in, om sms'en te kunnen versturen.

Trapkracht editie mei

... vond plaats op woensdag 4 mei, naar gewoonte om 18u33.

Het thema was "bakfietsen en fietskarren". Dus, wat zag je er in groten getale ? Juist: bakfietsen en fietskarren.

De opkomst was alweer ruim: 150 fietsers van allerlei slag en leeftijden. De bakfietsen deden dienst als orkestbak voor een slagwerkgroep, Elke Decruyenaere had haar megafoon annex sirene weer bij, de fietspolitie zorgde voor de begeleiding en ook de zon was alweer van de partij !

habitat

Vandaag was ik op de openlucht wielerpiste in Oostende (sportcomplex De Schorre). Daar ging vandaag een wedstrijd van HPV door, in principe voor ligfietsen met staartpunt, maar eigenlijk gewoon voor ligfietsen.

Omdat het mij gevraagd was en omdat ik dat ook wel eens wou proberen, ging de (auto-)rit vanmorgen daarheen, met achter de auto een carbon Quest op de aanhangwagen. Neen, niet van mij, maar van Bram, die ook wel eens wat piste-ervaring wou opdoen.

De opdracht: vanaf 11 u gedurende een vol uur rondjes van 333m draaien. Zoveel mogelijk, zo snel mogelijk. Dat de andere rijders ervaren waren, zag je zo. Hun materiaal was ook wat beter aangepast. Dat zag je ook zo.

Hun snelheid was voor mij onbereikbaar en dat was ook niet het doel. Een uur volhouden, dat was wat ik wilde.

Bij het inrijden vooraf was het meteen duidelijk: een open trike is geen pistefiets. Om de hellende bochten goed te nemen, moet je snelheid tussen 35 en 50 km/u liggen. 35 haal ik - gedurende één of twee rondjes, meer niet. Dus was het continu tegensturen. Het was véél lastiger voor de armen dan voor de benen ! Stel je voor: ik haalde uiteindelijk een gemiddelde van 28,5 km/u. De winnaar draaide gemiddeld rond aan > 50 km/u... Op de tijd dat ik één keer rond ging, was hij al twee keer de startstreep voorbij ! Ook de tweede en derde haalden die snelheid.

Toegegeven: mijn conditie kan beter en de Gforce was ook geen zicht: de verlichting kan niet uit, dus reed ik op piste met werkende koplamp en achterlicht. Aan één kant van de bagagedrager hing op de koop toe een fietstas, met daarin mijn Camelback met water gevuld. Een toerfiets in een wedstrijd.

Maar goed: ik haalde het uur. Doel bereikt dus. Toch vind ik toeren, sneller of trager, wel leuker. Op zo'n piste valt nu eenmaal niet veel te zien, behalve andere racers en eindeloos asfalt.

Habitat dus: de natuurlijke woonomgeving voor een soort. Maar niet voor de Gforce trike, niet voor trikes in het algemeen, denk ik, en ook niet voor mij.

vanavond Trapkracht !

Fietsende Gentenaars: wees erbij ! Het weer is prima, dus wordt het weer gezellig.

Meer info op de site van de organisatoren.