Dag 2 was een lange dag geworden: lang na middernacht raakten we terug aan de kamers.
De wekker ging onverbiddelijk af kort na 7u: we hadden afgesproken om 8u te ontbijten, zodat we ruim tijd hadden om terug te rijden naar Gent.
Ronny kwam wat later: de drank van de voorbije nacht was slecht bevallen. Weinig slaap, een maag die overhoop ligt en een flinke kater er bovenop na een dag van zware inspanningen, dat is niet bemoedigend als je alweer een kleine 90 km voor de boeg hebt.
Een E-Orca heeft dan een voordeel: met de ondersteuning in 'high' en de snelheid beperkt tot 27 km/u heb je flink wat hulp.
De route kenden we al: die was dezelfde als op dag 1, maar dan omgekeerd. Met dezelfde uitdaging: een voetgangerstunnel met een defecte lift...
Sint-Annatunnel: net vertrokken naar boven |
Sint-Annatunnel: Ronny komt naar beneden |
Via Beveren rijden we naar de 'fietssnelweg F4'. Die zou in de nabije toekomst een mooie verbinding moeten vormen tussen Gent en Antwerpen. De stand van zaken volgens de overheid:
De praktijk is iets anders op vele plaatsen.
Let op de beperkte ruimte links en rechts van de Orca |
Voor de rest was het een weinig memorabele rit. Relatief mooi Vlaams zomerweer: licht bewolkt en zowat 25° C. Prima fietsweer.
Ergens onderweg |
Aangenamer stukje fietssnelweg |
Bijna thuis |
Met dank aan het gezelschap.
Wat me bij thuiskomst opviel is dat het bewogen gemiddelde van de terugrit amper 2 km/u lager lag dan bij de heenrit. En dat terwijl ik bij de heenrit me de ziel uit het lijf heb gereden en op de terugrit het rustig aan heb (moeten) doen. Of anders geschreven, bij de terugrit hebben we er 17 minuten langer over de 85 km gedaan.
BeantwoordenVerwijderenBijgevolg: keihard gaan kan echt heel leuk zijn, maar veel meer win je er eigenlijk niet mee.
Dat heb ik al vaker gemerkt op weg naar het werk. Keihard doorfietsen, kruissnelheid van 35 à 40 km/u, maar een reistijd en gemiddelde snelheid over 23 km die amper verschil maken. Kruispunten en verkeerslichten spelen hierin een grote rol.
Verwijderen