Dakje meenemen: hoe doe je dat in een Orca?

Op de Orca past slechts één dakje: dat van Flevobike. Over de voor- en nadelen ervan zal ik het niet hebben, want hoe je dat invult, is grotendeels persoonlijk.

Ik rij het liefst open. Cabrio dus. Maar als ik 's morgens naar het werk vertrek, bestaat vaak de kans dat ik 's avonds in de regen weer moet keren. Of ik vertrek in de regen en in de loop van de dag klaart het op. Waarom zou ik dakloos in de regen rijden als het anders kan?

Een eerste, evidente oplossing is dat dakje laten zitten. Neen, bedankt, ik niet. Ik zie gewoon meer als het open is. De zon schijnt lekker, ik geniet van de wolkenpatronen, van een vlucht vogels boven mijn hoofd... En de mogelijke invloed op de snelheid of het rendement, daar lig ik niet wakker van. De fiets is ondersteund, weet je. Uiteindelijk maakt het echt niet veel uit. Zoek maar eens op het wereldwijde web.

Af en toe krijg ik dan weer de vraag: hoe slaag je erin om dat Flevobike-dakje in de Orca mee te nemen?

De oplossing

Mijn oplossing kan enkel als je niet te groot bent. Met andere woorden: als er nog wat plaats is achter het zitje.

Het geheel haal ik uit elkaar: de aluminium staven worden uit de tunnels geschoven. Dat is alles. Die staven kunnen dan links naast me liggen, terwijl het dakje zelf achter me terechtkomt. Met wat foto's wordt het duidelijk.

De onderdelen

Stangen links naast het zitje

Dakje achter het zitje (tas dient om het ruitje te beschermen)

Zo ziet het eruit

Nadelen

Heeft dit systeem nadelen? Ja, enkele:

• je kunt niet zo makkelijk aan de bergruimte achter het dakje
• de aluminiumstaven maken contactgeluiden
• de drukknopen waarmee het dakje achteraan bevestigd worden, slijten sneller

Dat eerste bezwaar moet je erbij nemen. Daar zie ik niet direct een oplossing voor.

De contactgeluiden kun je vermijden. Simpel: zorg ervoor dat die staven geen contact maken. Niet met elkaar en niet met de romp. Tot nu toe deed ik er niets aan, maar ik denk dat ik eens een foedraal zal maken: twee tunnels in schuim of stof waar de staven in passen. Een velomobiel maakt zo al genoeg geluiden.

Flevobike gebruikt twee soorten drukknopen voor het dakje: metaal of kunststof. Dat is afhankelijk van wat in voorraad is en dus heb je (helaas) niet te kiezen. De kunststof drukknopen zijn beter bestand tegen geregeld los- en vastklikken. Dat is precies wat gebeurt als je het dakje niet altijd laat zitten. Waar ik in de loop van de jaren wel tegenaan liep, was dat aan één kant de drukknop die op de kap vastzit, losraakte. Die is namelijk gelijmd en de lijm hield het niet. Flevobike zette er nieuwe stukken op en sindsdien is er geen probleem mee.

Voor dagdagelijkse verplaatsingen is het een prima oplossing. Voor reizen kan het niet, omdat dan de ruimte achter het zitje in beslag genomen wordt door bagage. Voor langere reizen gaat dan de Radical Cyclone mee en daar kan het dakje ook weer op, desnoods onder de regenhoes. Die beschermt het plexi dan weer tegen alles wat het achterwiel ertegen slingert.

Voordelen

Dat is vanzelfsprekend: ik heb het dakje altijd bij, voor het geval dat. Of ik kan het er onderweg afhalen en wegstoppen. Daarbij zit het in veel gevallen helemaal niet in de weg.
Het plaatsen of verwijderen duurt ook helemaal niet lang. Reken op een minuut of twee.

Andere bedenkingen

Sinds ruim een jaar maak ik gebruik van een minivizier. Dat belemmert het zicht helemaal niet, maar heeft (bij mij) een spectaculair effect op de luchtstroom om het hoofd. Als het koud is, vervang ik dat door het schuimdek. De reden is evident: dit dek sluit de opening bovenin grotendeels af. Het is dus warmer.
Als het regent en het dakje zit erop, is het schuimdek ook nodig. Daar zit nog een vizier op en dat zit veel verder naar achter. Regen die onder het scherm in het dakje door waait, wordt door dat vizier weggeleid naar de zijkant. Het minivizier kan dit niet.

Waar ik nog eens mee wil experimenteren, is de combinatie van alle drie de componenten. Het zou kunnen dat het minivizier al heel wat druppels over het dakje leidt. Maar het regent nu al zo lang niet, dat ik het idee nog niet kon testen.