Rondje Frankrijk 2017 - veranderingen tegenover 2014

De Xperia ZR accu heeft er de brui aan gegeven. Daarop staan nog foto's die horen bij het laatste deel van de reis. Daarom verandert de volgorde wat en komt eerst een post over de uitrusting.

Inleiding

In 2014 reed ik de eerste keer een 'rondje Frankrijk'. Toen was het via de Normandische kust naar Bretagne en via 'Loire à vélo' weer naar het noorden. Ook toen was het met de E-Orca en Radical Cyclone. Op basis van de toenmalige ervaringen wilde ik nog wat aanpassingen doen.

Zitje

Af en toe wat comfort is mooi meegenomen. Een zitje, om te lezen, om comfortabel te eten, stond al een poosje op de verlanglijst. Het werd een kopie van de alom geprezen Helinox.
In Lunéville had iemand een originele Helinox bij. Het enige verschil dat ik vond, was dat het merk er bij mijn stoeltje niet op stond... (en de prijs, uiteraard)

Dezelfde foto komt straks terug. Hier zie je het zitje (rechts) staan.

Dit jaar werd het zitje voor het eerst meegenomen en ik moet zeggen: dat had eerder gemogen. Het voldoet helemaal aan de verwachtingen. Licht (minder dan 900g), compact en comfortabel; wat wil je nog meer? Bovendien past het dwars in de Cyclone.

Radical Cyclone

Eigenlijk heb ik niet veel veranderd. De reisconfiguratie viel erg mee de vorige keer. Het belangrijkste nadeel dat ik toen ervaren had, was dat het soms flink zoeken kon zijn om iets te vinden in de Cyclone. Die is in essentie niets meer dan een grote reistas op wielen. Daar gooi je - bij wijze van spreken - alles in wat mee moet.

Hier staan de wielen achteraan, bedoeld om mee te stappen.

Een eerste nadeel was dat de bagage soms de neiging had om schuin te zakken. Dan kwam de tas scheef te hangen op het frame en zo bestond het risico dat een zijkant tegen een band zou schuren. Dat is dan ook enkele keren gebeurd. De sporen hiervan zag ik ook al op andere Cyclones. Niet goed. Niet voor de band en nog minder voor de tas. Een Cyclone is prima materiaal, maar duur. Daar wil ik dus zorg voor dragen.

Een bijkomend probleem is dat de spullen snel door elkaar zitten. Gewoonlijk zit wat je zoekt op de minst bereikbare plek. Dan moet je eerst de kar leegmaken om aan datgene te kunnen dat je nodig hebt. Niet handig en al helemaal niet als het regent. Dat moest dus beter kunnen.

De oplossing voor dit jaar was eenvoudig en, wat mij betreft, ideaal: ik gebruikte een vouwkrat (foto hieronder). Het is vrij makkelijk om de spullen daarin goed te organiseren. Alles wat met koken en eten te maken had, kon in het kratje. Dat vereenvoudigde de zaken heel erg.
Extra voordeel: omdat zo'n krat een stijve bodem heeft, zakt de boel niet zo door (in de Cyclone zit geen vaste bodem, enkel een frame rondom). De zaak kon ook niet schuin zakken.
Als je de kar enkel vult met licht, volumineuze zaken zoals fleece, slaapzak en dergelijke, vormt dat geen probleem. Compacte dingen met meer massa, zoals flessen water, een gasvuurtje en dergelijke, zijn dan weer belastender.

Tafel

Ook ging ik op zoek naar een 'tafel'. Om te koken, te ontbijten, koffie te zetten ... is het makkelijker om niet op de grond te moeten werken. Luxe, ik weet het, maar wel aangenaam. Het moet efficiënt, stevig en licht zijn, want je kunt natuurlijk geen hele tafel meeslepen. Het overkomt me wel eens dat er plots een simpel, maar - al zeg ik het zelf - geniaal idee ontstaat. Wat heb je nodig voor een tafel? Een blad en een onderstel. Wel: dat onderstel zat al in de fietskar, in de vorm van de vouwkrat. Het enige wat nog nodig was, was een blad. Een plaatje in multiplex van 8 mm dik was de oplossing. Ik zaagde het op maat, zodat het een bodem vormde in de voorste helft van de kar.

De nieuwe onderdelen: MPX plaat en vouwkrat

Zo ongeveer komt dit in de kar

De krat steunde dan met de voorkant net op die plaat (andere zaken legde ik ervoor) en met een zijkant op het frame. Als er gekookt werd, moet de krat er toch uit en dan kan ik makkelijk aan de plaat.

Het systeem werkt prima!

Tarp

Ook ging deze keer de tarp mee met maar liefst drie palen. Eén heb je zeker nodig om de tarp op te stellen, want er zijn niet overal bomen om een lijn aan te bevestigen. De twee andere kon ik gebruiken om één kant hoog open te zetten. Achteraf gezien deed ik dat amper, dus die twee extra (aluminium) palen waren eigenlijk overbodig.

De 'comfortopstelling': tent, tarp en stoeltje

Tent

Jaren geleden kocht ik mijn tent: een Vaude Mark 2 L (Mooi geel vindt dit tentje ook niet lelijk).
Da's een prima tentje voor de prijs, maar zoals bij veel tenten moet je ook hier opletten met het grondzeil.
De verbetering was de 'footprint': een strook Tyvek vlies. Dat is prima materiaal: quasi onverwoestbaar, licht, compact op te vouwen en prima om het toch kwetsbare grondzeil van de tent te beschermen. Een stuk Tyvek kost amper wat - in dit geval was het overschot van een rol die gebruikt werd als dampscherm in een dak - en is makkelijk te vervangen. Als je grondzeil sneuvelt, ben je aan een andere tent toe in veel gevallen.

Geluid

Ook had ik een actieve luidspreker mee. Een TDK Trek Max. Die zat achterin de Orca.

Verbinden met de smartphone - met rds-radio en uiteraard mp3-speler - kan zowel met een kabel (3,5 mm jack) als met bluetooth. Draadloos is het makkelijkst, maar het vraagt veel meer energie. De verbindingskabel had ik klaargelegd, vanaf de telefoonhouder tot aan de speaker.
Een eerste nadeel: zo'n Trek Max klinkt voor een bluetoothspeaker heel behoorlijk. Dat komt doordat hij vrij groot is (meer en betere lage tonen door het volume) en zwaar: 1,2 kg.
Een nadeel van deze speaker is dat hij met een specifieke lader geleverd wordt. Laden via usb kan niet: je hebt 230 V nodig. Dat blijkt bij meer speakers met een wat hoger vermogen het geval.

Achteraf bleek dat ik het ding amper gebruikt heb. Mocht ik hem niet meegenomen hebben, dan had ik hem ook niet gemist. Onderweg naar muziek luisteren doe ik niet en op de camping wil ik niet iedereen laten horen hoe goed mijn muzieksmaak is, dus ook daar heeft hij bijna nooit dienst gedaan. Ik had gewicht en volume kunnen besparen door de Trek Max thuis te laten. Dat was zowat het enige overbodige stuk bagage.

Energie voor de smartphone

In een Orca zit een 12 V LiIon accu met een capaciteit van 6,75 Ah. Er is ook een usb-voeding voorzien. Ik legde dus een kabel vanaf die voeding tot aan de houder voor de smartphone, zodat die onderweg geladen kon worden. De 12 V accu heb ik onderweg één keer moeten opladen.

Foto's

 Ik had het me vast voorgenomen: deze keer zou de digitale reflex (DSLR) meegenomen worden. Een Nikon D7000. Dit is niet het nieuwste, maar het toestel voldoet ruimschoots. Daarbij hoorden voor de reis twee objectieven: een Nikkor 18-200 en een Sigma 8-16/4,5-5,6.
De 18-200 is een zogeheten 'reisobjectief': niet de beste kwaliteit, maar wel met een groot bereik. Daar kan mijn Xperia telefoon niks tegen, maar die is wel veel compacter. De Sigma was erbij voor specialere zaken. Ik heb hem echter niet vaak gebruikt: het bleek dat de sensor in de D7000 vuil is. De grote scherptediepte van die extreme groothoek maakte dat extra zichtbaar. Bijgevolg moest elke foto die daarmee gemaakt was grondig geretoucheerd worden.

Is het de moeite waard om zo'n grote, zware camera mee te nemen? Ik vind van wel, maar ik hou nu eenmaal van foto's maken en wil toch een behoorlijke kwaliteit. Het is niet de bedoeling om hierover een discussie te starten (mocht ik herbeginnen, dan kocht ik wellicht een systeemcamera), maar tegenover de andere beschikbare toestellen (Sony Xperia ZR telefoon en Fuji X20 'edel' compact) is er een verschil in flexibiliteit.
De Nikon zat in de rechter Radical tas, binnen handbereik. Als alternatief werd al rijdend de Xperia gebruikt. Die zit in een Minoura houder, net onder de kap.