zaterdag 27 november 2021

Nazca Paseo - toekomstplannen (opties)

Het is sterker dan mezelf. Als er een fiets in huis komt, moet die aangepast worden aan mijn wensen. Dan wordt nagedacht over wat beter kan. 'Beter' moet je lezen als 'volgens mijn normen'. In het mooi Nederlands heet dat 'customizing'...
Dat is dus ook zo voor de Paseo een keer ik beslist heb of het een blijvertje is. Er moet getweakt worden.

Hieronder wat bedenkingen, niet in volgorde van belangrijkheid. Niet alles zal gerealiseerd worden. Het is eerder het overdenken van mogelijke aanpassingen.

Praktisch

Bagage

Zolang de voorraad strekt (Nazca heeft opgehouden te bestaan) zijn nog wat accessoires te vinden bij de Ligfietsshop. Daar maakte ik een verlanglijstje op. Voor de bagage staan daar lowriderbeugels op. 

Daarmee kan ik ofwel grotere tassen (mijn Ortlieb ligfietstassen) ofwel twee grote en twee kleine fietstassen monteren.

Eerst afwachten of ik daar behoefte aan heb en of de ligfietstassen dat nodig hebben.

Het oogt wel stoer natuurlijk.

Computer

Nu zit de Sigma BC509 net voor het zitje gemonteerd. Dat is uit de zichtlijn. De oplossing hiervoor is een computersteun.

Die komt vooraan, net achter de trapboom. De steun lijkt erg mooi gemaakt: roestvast staal, bevestigd waar de trapboom in de buis geklemd wordt. Maar anderzijds: 20 euro voor een klein stukje gebogen metaal is niet min.

Of dat een verbetering is, merk je natuurlijk pas nadat je dit accessoire gemonteerd hebt.

Navigatie

Dat is wat moeilijker. In de Orca gebruik ik mijn oude Garmin Oregon 450 outdoor gps; op alle andere fietsen werk ik met OSMAnd op de smartphone. Ik zie nog niet goed waar ik die kan monteren op de Paseo. In principe kan dat op een bar-end die ik op het stuur schroef, maar dat zit dan weer uit het zicht (onderstuur). Misschien kan het op de computersteun (zie hierboven), maar ik weet niet of die het gewicht aan kan en hoeveel trillingen de steun geeft.

In elk geval heb ik daarvoor een houder nodig. Op de trike en de bukker gebruik ik een steun uit gefreesd aluminium. Simpel en degelijk.

Op het stuur van de Heinzmann

Op een bar-end op de trike.

 Zo'n bar-end kan je krijgen van ICE, via Icletta bijvoorbeeld, maar je kan evengoed een standaardversie voor terreinfietsen halen bij pakweg Decathlon. Die werken even goed en kosten maar een fractie. Dan heb je er zelfs meteen twee voor dat geld!

Om dagtochten te kunnen maken, is het ook best om de smartphone van stroom te voorzien. Hoe dat gebeurt, hangt af van andere beslissingen. Het kan via een powerbankje (waar moet ik dat opbergen, hoe moet ik de draad tot bij de telefoon krijgen) of via de accu van de ondersteuning (ook hier: hoe moet ik de draad leiden).

Verlichting

Verlichting is belangrijk. Zowel om gezien te worden als om - vooral op onverlichte wegen - te zien waar je rijdt.

Het povere Cateye Opticube koplampje dat bij de fiets kwam, moest er zo snel mogelijk af. Da's echt niets. Ik bestelde dus een relatief goedkope lamp met oplaadbare accu en afstandbediening vanaf het stuur. Daarmee kan ik verder. Later beoordeel ik die lamp nog wel eens.


De specificaties van beide lampen zijn niet te vergelijken: Cateye geeft een lichtopbrengst in candela; Astrolux werkt met lumen. Je kan niet zomaar omrekenen, want er spelen andere elementen ook mee. Ook hier was een aanpassing noodzakelijk: de afstand tussen koplamp en afstandsbediening was teveel voor het kabeltje. Er kwam een usb-c verlengsnoer bij.

Indien er ondersteuning op komt, wil ik een koplamp die op de ondersteuningsaccu aangesloten wordt. Dan is de keuze aan kwalitatief goed koplampen zeer uitgebreid: Spanninga, BuMM, Supernova... Het achterlicht kan dan meteen mee aangesloten worden en de hele verlichting bedien je vanaf het stuur.

Kies ik om toch geen ondersteuning in te bouwen, dan wordt het wellicht een voorwiel met naafdynamo. Die kan dan ook zowel de koplamp als het achterlicht van energie voorzien. Dan kan ik meteen een naaf kiezen die geschikt is om een schijfrem te monteren. Voor het geval dat, weet je wel. Maar dan moet ik wel een wiel bouwen.

De vraag hierbij: zal de fiets voldoende gebruikt worden bij duister om die uitgaven verantwoord te maken?

Remmen

Zowel omdat ik graag bijleer als omdat het beter is: de Paseo is geschikt om schijfremmen te monteren. Min of meer toch: voorvork en frame zijn voorzien van de nodige bevestigingsogen.

Op de pedelec heb ik goede ervaringen met hydraulische schijfremmen en Shimano heeft een aantal mooie systemen voor een redelijke prijs. Nu zitten er V-brakes op de fiets. Dat remt, maar ik moet ervaren of ik het als voldoende ervaar.

De enige irritatie met de V-brakes tot nu is dat ik met mijn linkervoet geregeld tegen de remarm zit (ik ben niet groot, dus de trapboom is bijna helemaal ingeschoven). Een mogelijke oplossing is het vervangen van de cranks door kortere; een andere het vervangen van het remsysteem. De achterrem is luidruchtig. Andere blokjes kunnen daaraan verhelpen natuurlijk.

Een ernstige belemmering voor dit plan: geen van beide naven is geschikt voor schijfremmen. Een voornaaf vervangen is nog vlot te doen, maar achteraan is het een SRAM DualDrive naaf. Die worden niet meer gemaakt en het is en blijft een mooi systeem.

Komen er schijfremmen op, dan worden het wellicht hydraulisch bediende remmen met vierzuigerklauwen.

Dit is de minst waarschijnlijke aanpassing: voor- noch achternaaf zijn ervoor geschikt (maar het frame en de voorvork wel). Dat betekent dat de ombouw erg duur wordt, aangezien het meer wordt dan enkel het remsysteem.

Ondersteuning?

Een mens wordt ouder en nu ik al jaren ervaring heb met ondersteuning, maak ik daar graag gebruik van. Zou ik ook op de Paseo een Tongsheng TSDZ2 monteren? Die motor op zich is niet het probleem, maar waar laat ik de accu? Da's op de Paseo niet zo evident.

Waarom denk ik aan die TSDZ2: dit is (voor zover ik weet) de enige middenmotor voor zelfbouw waar een krachtsensor in zit. Een krachtsensor 'vermenigvuldigt' het eigen vermogen. De meest gekende motoren voor zelfbouw komen van Bafang (BBS01, BBS02 en BBSHD), maar die hebben enkel een trapsensor. Dat betekent dat de motor altijd evenveel vermogen levert, los van hoe hard je zelf trapt. Elk systeem heeft zijn eigen voor- en nadelen, maar mijn voorkeur gaat naar een krachtsensor.

In principe kan ik hetzelfde doen als met de trike en de Heinzmann pedelec: motor monteren en dezelfde accu gebruiken als op de ander fietsen. Enerzijds spaart het de aankoopprijs van nog een accu uit en anderzijds wordt die accu dan beter benut. De keerzijde is dat het dan uitgesloten is om samen met iemand een ritje te maken op twee van mijn fietsen, aangezien er slechts één accu beschikbaar is (tenzij één van die fietsen de Orca zou zijn).

Handig is de SRAM DualDrive achternaaf: 3 naafversnellingen en een cassette met 9 kransjes

Bedenkingen hierbij:

  • mocht er zo'n motor op komen, dan is de kans groot dat ik ook die zal combineren met openbronsoftware. Dat betekent ook weer een ander scherm. De interfaces kan ik voor beide fietsen gebruiken en dat is ook niet elke dag nodig.
  • de snelheidssensor wordt op het achterwiel gemonteerd. Bij een ligfiets is de afstand tussen de motor en dat wiel groot, dus is een verlengkabel nodig.
  • waar monteer je het scherm? Dat kan natuurlijk wel de fietscomputer vervangen, maar niet de navigatie (smartphone). Een onderstuur maakt stuurmontage kwetsbaar.
  • kan de versnellingsnaaf dat vermogen aan? Ik weet dat bij pedelecs met Boschmotor het koppel beperkt wordt om de naaf te beschermen (behalve bij een Rohloff, voor zover mij bekend). Maar uit ervaring weet ik dat ik bijna altijd de eerste en tweede stap van die ondersteuning gebruik. De rest amper.

Andere bedenkingen

Economie

Plannen maken om een fiets te verbouwen, is leuk. Of ze effectief uitgevoerd zullen worden, is een andere zaak. Vooreerst: de Paseo betaalde ik 150 euro. Dat betekent dat wat ik er ook aan doe, het altijd buitenproportioneel duur zal zijn. De motor bijvoorbeeld zal ongeveer het dubbele kosten. Ook een set schijfremmen monteren zou een veelvoud kosten van dat bedrag. Mocht de Paseo dan verkocht worden, moet ik me afvragen hoe en in hoever ik die meerkost kan recupereren.

'Een hobby mag geld kosten', wordt vaak gezegd. Maar het moet naar mijn mening wel redelijk blijven. Daarnaast moeten de aanpassingen zinvol en functioneel zijn. Daarbij maak ik een onderscheid tussen wat de veiligheid verhoogt (verlichting, remmen ...) en wat eerder voor comfort bedoeld is.

Mocht ik slechts één fiets staan, dan zouden de beslissingen eenvoudiger zijn. Aangezien er meer staan, kan ik telkens een fiets kiezen in functie van de omstandigheden. Anders gezegd: niet elke fiets moet geschikt gemaakt worden voor alle omstandigheden.

Nut

Tegelijk zijn dit zaken waar ik telkens mee bijleer. Dat is nuttig zo lang je die kennis nadien nog kan toepassen, hetzij voor jezelf, hetzij om anderen ermee te helpen. Indien het enkel om een eenmalige uitdaging gaat, dan heb ik wel andere katten te geselen. Maar het blijft natuurlijk fijn om te kunnen zeggen: 'dat heb ik weer eens mooi opgelost'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten