up tempo

Om aan de overeenkomst te voldoen, moet ik gemiddeld één keer per week naar het werk fietsen. Deze keer was dat op woensdag. Zacht weer, iets meer wind (windkracht 3 tot 4) uit zuiden tot zuidwesten, bewolkt met opklaringen en een grotendeels droge weg.

De bandendruk had ik de avond ervoor bijgesteld: 6 bar achteraan, 5 vooraan. De reserveband, die lek was (zie een vroeger bericht), is ondertussen geplakt.

Wat ondertussen ook duidelijk geworden was, is dat de leverancier vermoedelijk al héél lang zijn Sigma-tellertjes liggen had: batterij was leeg. Ze gaf nog 2,6 V (onbelast) in plaats van 3 V. De fietsenwinkel treft hierin geen schuld, want ze waren pas geleverd. Er vertrok dus een berichtje naar de winkel, die meteen de invoerder contacteerde. Op zich is dat niet erg, maar voor een nieuw toestel kan volgens mij dit niet.

Goed. Onderweg dus. Ik ben op zoek naar een betere, vlottere en comfortabeler verbinding. De laatste keer in het weerkeren bleek de linkeroever véél beter te liggen (Trekweg in Merelbeke/Zwijnaarde), enkel de verbinding vanaf Zwijnaarde tot thuis moest ik nog even uitdokteren. Nu reed ik van thuis naar Ledeberg en vandaar nam ik de Hundelgemse Steenweg tot aan de Ringvaart. Die volg ik dan tot aan de fietsersbrug in Zwijnaarde en zo kom ik op de Trekweg. Dit gaat vlot en de weg ligt er goed bij. Eén nadeel: het fietspad langs de Hundelgemse Steenweg helt flink af, waardoor de trike voortdurend schuin hangt.

De heenrit werd afgelegd aan een gemiddelde van 23 km/u op de teller. Gezien de windkracht en -richting is dat al niet slecht ! In het weerkeren slaagde ik erin om de hele afstand in één uur af te leggen. Het gemiddelde lag dan rond de 25 km/u, met enkele onderbrekingen om wat bij te stellen, de jas uit te doen (veel te warm), de muts in de fietstas te stoppen, de handschoenen erbij... In de andere richting reden mannen op koersfietsen, met een bivakmuts, dikke handschoenen. Ze zagen er echt gelukkig uit...

Tot slot nog een beeld van de rit langs de Schelde

onderhoud en aanpassingen

De Sigma fietscomputer was deze week geleverd. Zoals ik wist, was de kabel te kort. Sigma levert de basis met kabels van 90 of 120 cm, maar bij de computer zit telkens eentje van 90. 120 cm was prima geweest, dus moest ik er 30 cm tussen solderen. Da's snel gedaan.

Er zaten twee elastieken bijgeleverd; eentje van 32 mm om de basis op het stuur te klemmen en eentje van 42 mm om de sensor op de vork te zetten. Je kunt het al raden: aangezien de basis niet op het stuur, maar op de centrale buis moest komen, die een diameter heeft van 50 mm, lukte dit alweer niet. Geen nood: tussen de fietsonderdelen in huis lag nog een extra grote elastiek, dus dat werkte ook. Nu zit de computer mooi in het zicht.

Het volgende is bij benadering het zicht vanuit het zitje:

Enkel de trapfrequentiesensor moet nog nageleverd worden.

Een tweede taak dit weekend was het kuisen en olieën van de ketting. Eerst moest die grondig gekuist worden. Daarvoor heb ik een systeempje van Barbieri liggen:

 

Volgens de handleiding vul je dit met "biodegradable chain cleaner". Al getest: doet niet veel. Ik vul dit dus met benzine. Daarmee komt alles van de ketting (ook het smeermiddel). Dat gebeurde gisteren. Nadien liet ik de ketting helemaal drogen (aardig benzinegeurtje in huis: de garage maakt deel uit van de woning) en vanmorgen werd ze gesmeerd. Daarvoor haalde ik deze week ook een nieuw smeermiddel in huis: No Flat Joe's Nano Lube. Geen spuitbuis, maar een druppelsysteem. Eén druppel per schakel zou voldoende moeten zijn. We zullen zien. Een voordeel is alvast dat je geen verlies hebt, terwijl je bij een spuitbus heel wat smeermiddel naast je ketting spuit.

Morgen even testrijden en ondertussen ook de gps monteren, om de computer te ijken.

naar het werk

Deze keer een kort bericht zonder foto's (saai). Vandaag was het droog en redelijk sneeuwvrij, dus ging ik met de trike naar het werk. Dat betekent 2 x 24 km, waarvan een groot deel langs de Scheldedijk.

Eerste bemerking: ook met een ligfiets - twee of drie wielen, maakt niet uit - heb je last van de wind. Minder dan op een "bukker", maar je voelt het in elk geval. In het doorgaan reed ik pakweg 22 km/u, in het weerkeren eerder 26.

Nog geen 10 km ver, had ik een fenomenaal venijnige put in de weg niet gezien (en er zijn er héél veel, na de strenge winter). Ik heb het geweten: fiets begon te zwalpen, besturing was minder goed en jawel, een lekke band. Alweer, want vorige week heb ik er nog maar een binnenband vervangen (ventiel defect). Tegen beter weten in pompte ik hem nog even op, maar een kilometer verder werd duidelijk dat dit geen oplossing was.

Aan de kant en binnenband vervangen dus. Maar hoe doe je dat ? Een gewone, alledaagse fiets draai je ondersteboven en je neemt het wiel eruit. Maar een trike, met Streamer, op zijn kop zetten ? Da's uitgesloten. Kantelen dan maar. Gelukkig is het achterwiel voorzien van een snelsluiting en even gelukkig had ik een reserveband en materiaal bij.

Ligt het aan de achterband (Kenda Kwest met zachte wanden), ligt het aan de gewichtsverdeling of is het gewoon pech ?

Langs de Schelde rijden was wel leuk. De trike is boeiende tv: konijnen sprinten weg, een reiger die een meeuw achternazit (mooie luchtacrobatie), indrukwekkende binnenschepen en ondertussen af en toe driften op de resterende sneeuw, ...

Zoals gezegd had ik in het weerkeren de wind mee. Ik probeerde even de Streamer als zeil te gebruiken, maar dat maakte niet echt veel verschil. En weer waren er veel vogels te zien. Deze keer ook veel fietsers, allemaal met koersfiets of mountainbike, allemaal mannen en bijna allemaal in tegengestelde richting. Da's ook logisch: wie in dezelfde richting rijdt, houdt min of meer dezelfde snelheid aan als ikzelf.

Vanavond stapte ik dan nog eens op mijn "bukker". Wat meteen opviel is dat die veel rustiger rijdt: de vreselijke putten in de weg vallen véél minder op, hoewel die fiets evengoed ongeveerd is ! De bandendruk is wel lager (4 tegenover 6 bar), de wieldiameter groter en je zit tussen beide wielen in, niet zowat boven het achterwiel. Wat ook opviel is de toch grotere windgevoeligheid.

De teller van de trike staat ondertussen op 280 km, waarvan er deze week 108 gereden zijn. De ervaringen tot nu samengevat:

• triken is fun ! Vooral bochten maken is leuk, mits verplaatsen van het gewicht.
• Een gemiddelde van één lekke band per week is veel te veel. Ligt het aan de kwaliteit van de buitenband, is het gewoon pech of ligt het aan het concept ?
• Er wordt dikwijls gezegd dat zo'n lage fiets extreem gevaarlijk moet zijn. De ervaring tot nu toe is dat iedereen mij gezien heeft (wijkt af van het normale beeld) en dat auto's me veel meer ruimte geven... Ik heb enkel mijn bedenkingen bij het voorbijgaan van geparkeerde en stilstaande auto's. Ook bij fietsers en voetgangers merk je veel reactie (stamp, stamp: "heb je dat gezien ?").
• De Streamer maakt het veel minder koud. Vanmiddag moesten handschoenen en muts uit, wegens te warm (5° C buiten).
• Anderzijds zorgen de voorwielen voor een constante douche op de handen als het nat ligt. Daar moet toch elke trike last van hebben ?
• Bergop gaat langzamer, bergaf dan weer sneller dan met een bukker. Mijn maximum voor deze week is 45 km/u (Charles De Kerchovelaan in Gent). Niet mis voor het vlakke Vlaanderen. Jammer genoeg houdt het eenvoudige computertje geen algemeen maximum bij. Jaren geleden haalde ik met mijn stadsfiets (drie versnellingen, stalen kader, velgremmen) 60 km/u op een afdaling in de Ardennen. Dat moet beter kunnen met een aërodynamischer trike !

De Sigma BC1606L ligt klaar. De kabel moet wel nog verlengd worden. Even knutselen dus. De lekke binnenband ga ik ook herstellen indien mogelijk. Er is tenslotte weer een reserve nodig. Hopelijk wordt dit geen wekelijks ritueel !

waarom een Gforce ? wat is hij waard ?

De trike die ik kocht is ruim twee jaren oud. Dat is een mooie leeftijd om een oordeel vormen over de duurzaamheid. Gforce biedt trikes (en ligfietsen) uit Taiwan, aan (relatief) lage prijzen: de trike STD kost, als bouwpakket, € 1.299. Bij deze was ook het accessoirepakket geleverd: spatborden, hoofdsteun, pakdrager, tasje en fietscomputer. Dat setje kost € 99. Dat maakt dat de trike ongeveer € 1.400 kost en dat is in het wereldje van niet zo grote productieaantallen weinig.

Eigenlijk keek ik uit naar een ICE trike. Deze:

Laat me ICE de BMW onder de trikes noemen; dan is Gforce eerder een equivalent van Skoda. De ICE die ik voor ogen had, zal zo ongeveer € 3.500 kosten. De vraag is dus: kan een trike die één derde kost van de ICE nog een beetje kwaliteit bieden ?


frame


Ziet er picobello uit. Geen schrammetje, geen scheurtje. Zo goed als nieuw. Achteraan lijkt er wel wat beweging in te zitten, maar dat kan evengoed deel uitmaken van het ontwerp. Volgens Tim Biesemans (van de vroegere ligfietszaak in het Antwerpse) was er één vermoedelijk zwakke plek in de structuur: door het grote achterwiel (26") en het ontbreken van vering komt er heel wat kracht te staan op de verbinding tussen de achtervork en de hoofdbuis. Dit zou kunnen leiden tot haarscheurtjes, maar daar is geen spoor van te merken. Alleen aan de weg die de kabels volgen zou wat meer aandacht mogen besteed worden. Daar waar ze op het dwarsframe rusten, slijt de lak weg. De vorige eigenaar voorkwam dit door een zelfklevende folie op de contactplaats te bevestigen.


stuurinrichting


De Gforce werkt met directe sturing. Dat heet zenuwachtiger te rijden, maar het is een eenvoudig systeem. Eén van beide stangkoplagers was behoorlijk geroest, maar dat lijkt niets af te doen aan de functionaliteit. Of het zo hoort, weet ik niet, maar de bouten die die lagers verbinden met de langse stangen zijn niet geborgd. Eén van beide had zich bijna losgewerkt. Nu zijn ze geborgd met een moer met nylonring. Zekerheid voor alles: zonder stuur kun je niet rijden.


aandrijving


Dit is moeilijker, want hier hangt veel af van het onderhoud: reinigen, smeren, slijtage bijhouden. Alles ziet er ook nog erg goed uit. De componenten zijn zowat middenklasse (Sora vooraan, Alivio achter, ketting onbekend, SRAM Attack gripshifts) en de achterderailleur zal ik moeten bijstellen, maar het werkt nog heel behoorlijk.
De velgen, spaken, lagers, ... zien er ook als nieuw uit. Nu onder de modderspatten, maar he, het ding dient om mee te rijden, niet ? Geen roest, geen deuken, geen speling op de lagers, geen verdachte geluiden.
Zoals in een ander bericht te lezen valt, waren de kabels absoluut niet gesmeerd. Aangezien er water tussen binnen- en buitenkabels zat, vroor de boel vast na enkele km. Niet de fout van de fabrikant, maar het gevolg van verkeerd onderhoud of teveel poetsen ?


streamer


Dit is geen origineel onderdeel van de trike en door de vorige eigenaar tweedehands gekocht. De streamer lijkt me niet meer van de laatste generatie, aangezien de informatie op de site van HP Velotechnik toch op een aantal punten afwijkt van deze. De stroomlijn zelf is wat gekrast en heeft wat doffe plekken, maar er zitten geen knikken, scheuren of gaten in. De steunen (alu) zien er ook goed uit.
Door de constructie heeft de streamer de neiging om voorover te zakken. Een riem die de voorste steun met de trapas verbindt, kan dit eenvoudig verhelpen.


toeruitrusting


Dit is duidelijk de zwakke plek ! De bagagedrager ziet er als nieuw uit, de spatborden ook, maar de meegeleverde bouten zijn niet van dezelfde kwaliteit als op de trike zelf. Stuk voor stuk zijn ze behoorlijk gecorrodeerd en eigenlijk aan vervanging toe.

De ophanging van de spatborden is ook niet optimaal, wat leidt tot heel wat gerammel. Op blogs van ActionBent-rijders zie je dat er soms een tweede steunpunt toegevoegd wordt, precies om die reden. De dragers die de spatborden steunen zijn gemaakt uit gelakt staal, nu geroest staal. Niets ergs, maar duidelijk minderwaardig. Jammer. Liever een iets duurdere optieset die wel op het niveau van de trike zelf staat. Het moet ook gezegd: ze doen wat ze moeten doen.

Uiteindelijk moet de Gforce doorgaan voor een goedkope trike. In die hoedanigheid brengt hij het er na die jaren echt goed van af. Sloop de toerextra's en de streamer en je kunt hem er als nieuw uit laten zien. Dat pleit voor het product.
Zijn Amerikaanse tegenhanger (ActionBent) krijgt trouwens zeer goede kritieken op Bentrideronline !

winterrit

Gisteren even een ommetje gemaakt door een besneeuwde regio. Leuk rijden en af en toe wat driften. De trike is er weer door: de smering van de kabels heeft resultaat. Niets blokkeerde tijdens de rit.

Dit is een beeld van uit het Admiraalpark in Destelbergen:

mijn trike is een watje

Dinsdagavond wou ik gaan badmintonnen. De sportzaal is op pakweg 8 km van huis. Omdat ik tenslotte nog veel training op de trike nodig heb, gebruikte ik die om naar daar te rijden. De route ging voor een heel groot deel over de Gentse kleine ring, de R40. Buitentemperatuur lag rond -2° C en met de streamer was dat absoluut geen probleem. Het was droog en met een matige wind, dus ideaal fietsweer.

De Gforce dacht daar anders over ! Halfweg, zo aan het Citadelpark, gaf de linkerschijfrem er de brui aan: er was geen beweging meer in te krijgen. Vastgevroren ! Dat was iets nieuws; op de fiets maakte ik zoiets nog nooit mee...

Een kilometer verder zat ook de voorste derailleur muurvast en toen ik bijna bij de bestemming was, was ook nog de achterste derailleur bevroren !

Ik neem aan dat noch de schijfrem noch de derailleurs de oorzaak waren, maar wel de kabels. Bij controle later deze week was daar geen enkel smeermiddel in te vinden. Poerdroog, zo op het eerste zicht. Ik veronderstel dus dat er water in de kabels zat, dat bevroor na verloop van tijd.
Vanmorgen maakte ik de remkabels los, zodat de binnenkabels heel ver heen en weer bewogen konden worden, en ik smeerde ze door met fietsolie. Ondertussen werden de remmen bijgesteld (de rempads moeten wel nog eens gecontroleerd worden).

De derailleurkabels moeten nog een beurt krijgen en vanmiddag test ik verder. 't Is vandaag een pak kouder, dus ik zou snel resultaat moeten merken.

pannes en aanpassingen

De tweede dag dat ik de trike gebruikte, was om een onverklaarbare reden de rechter voorband plots leeggelopen. Snel opblazen was voldoende: sindsdien houdt die het weer.

Zaterdag bleek dan plots de achterband lek. Opblazen hielp niet: zodra de druk wat opliep, liep de band even snel leeg als ik kon pompen. Het wiel ging eruit, de binnenband werd van de velg gehaald en nog eens opgeblazen. Conclusie: ventiel stuk. Ik haalde dus meteen twee nieuwe 26" binnenbanden, zodat er een reserve is bij een volgend probleem. Ook voor vooraan (20") is er een reserveband aanwezig: die kreeg ik bij de trike.

Ik maakte van de gelegenheid gebruik om de druk te controleren en bij te stellen: achteraan 6 bar, vooraan 5.

Ondertussen zijn ook de dynamo en het achterlicht geplaatst. De dynamo wordt op de achtervork bevestigd. Die is heel wat groter van diameter dan bij een standaardfiets, dus een normale dynamosteun was uitgesloten. Daarvoor moesten passtukken gemaakt worden, aangezien op de trike niets voorzien is hiervoor.

 

De steun is gemaakt van een oude steun voor een dakantenne, in de lengte doorgezaagd en dan uitgewerkt naar de ellipsoïde doorsnede van de achterbrug. De bouten zijn voorlopig: ze moeten vervangen worden door roestvrije exemplaren en moeren met nylon borgring.

Ook voor het achterlicht moest een oplossing bedacht worden. Daarvoor werd alweer een stuk aluminiumprofiel genomen, maar deze keer met andere afmetingen.

 

Het normale zicht van achteraan:

 

De schijfjes daarboven zijn twee reflectoren, die standaard met de pakdrager geleverd werden. Het achterlicht is een Axa Omega II, met 5 leds, waarvan twee die naar de zijkanten schijnen. Veel licht, goede zichtbaarheid maar door de vijf leds beperkte autonomie (28 u volgens een test van de Nederlandse Fietsersbond).

Nu is het wachten op de koplamp.