Frankrijk: reacties op de trike

Zoals in het vorige bericht al terloops vermeld werd, zijn bijna alle reacties uitingen van interesse en nieuwsgierigheid. Tot nu kreeg ik maar één negatieve kritiek. Logisch, want die kwam van iemand die zonder kijken achteruit de oprit uitreed met zijn 4x4 en zich een hoedje schrok toen hij me plots zag (ik had zijn maneuver al lang in het vizier). De man sprak me een eindje verder - waar we toevallig allebei stopten - aan en zei dat het volgens hem verplicht is om een vlag op een ligfiets te hebben (niet dus), dat het gevaarlijk was, etc, etc... Nadien wenste hij me veel plezier "avec votre petit vélo" (zijn denigrerende woordkeuze maakte ondertussen duidelijk hoe hij erover dacht).

Trikes zijn hier echt een onbekend gegeven. Dat merk je aan de manier waarop mensen ernaar kijken. Velen bestuderen de geometrie, zoeken uit hoe zo'n voertuig nu wordt aangedreven. Dan, als ze me zien, vragen ze naar het hoe en waarom, of ik dit zelf ontworpen heb, hoe snel dat gaat, ... Alle klassiekers passeren de revue, maar dan veel frequenter dan bij ons.

Zoals ik ook al schreef, zijn de "pistes cyclables" hier meestal aangelegd in grint. Niet denderend om vooruit te raken, want dat geeft meer weerstand. Ook niet zo comfortabel, want grint blijft nu eenmaal niet lang mooi vlak. En dan biedt de trike een groot voordeel: ik zit (heel) laag, dus blijft de fiets lekker stabiel en in korte bochten hoef ik absoluut niet te vertragen. Integendeel: goed duwen op de trappers laat het achterwiel uitbreken, terwijl de voorwielen naar de buitenkant schuiven. Dat doe je niet als je van plan bent om 100 km op een dag af te leggen, want het betekent nog meer energieverlies, maar voor de uitstapjes die ik hier maak is het pure fun. Je moet enkel goed opletten waar je dat doet, want je bent natuurlijk niet alleen op het fietspad. En ondanks het defensieve rijden, het altijd fietsers van de andere kant van de bocht verwachten, merk je dat veel andere fietsers dat niet doen en zich te pletter schrikken als dan "plots" een tegenligger opduikt, vooral als die dan nog zo laag ligt.

Van sommige fietsers, naar mijn ervaren vooral vrouwen en vermoedelijk vooral zeer onervaren fietsers (je kunt hier op veel plaatsen fietsen huren, dus zie je gezinnen die misschien één of twee keer per jaar op de fiets stappen), merk ik dat ze schrikken als ik ze voorbijkom. Eerst, op ruime afstand, laat ik met de bel horen dat ik eraan kom. Indien er geen reactie volgt, maak ik met een stoot van de Airzound duidelijk dat ik er ook ben. Dan gaan de fietsers netjes opzij en toch hoor ik geregeld een gilletje van moeder de vrouw op het moment dat ik passeer. Bizar hoor...

Het grappigste tot nu toe: gisteren was de fles Campingaz - je kent ze wel: die blauwe gasflesjes - eindelijk leeg, dus ging ik die in de jachthaven voor een volle wisselen (ook de jachteigenaars koken op gas).

De fles stond op de bagagedrager, stevig vastgezet met twee elastieken. Mijn zeilmaatje vertelde me dat toen ik later in de namiddag uit de haven vertrok iedereen stilstond en mijn fiets nastaarde. Volgens hem herkende iedereen de karakteristieke blauwe fles en concludeerden de toeschouwers dat dat gekke voertuig door gas aangedreven werd...

Fransen, je kunt er beter soep van koken !