"Men" zegt dat een Vredestein Perfect Moiree (54-406) een behoorlijk goede winterband is.
Nu is "winterband" natuurlijk een rekbaar begrip: winter in Scandinavië stel ik me voor als vier maanden sneeuw en temperaturen een eind onder het vriespunt. Winter in Vlaanderen betekent temperaturen rond het vriespunt - soms een flink eind eronder (-12° C) en soms even ver erboven - en af en toe wat sneeuw, maar evengoed veel regen en modder.
Dat geeft het begrip "winterband" meteen een andere invulling.
Ik was in de praktijk niet overtuigd van de PM als winterband. Wel lekvrij onder natte omstandigheden, wat van bijvoorbeeld een F-Lite niet gezegd kan worden (volgens anderen), maar de grip liet te wensen over. Omdat een Alleweder rondom met 406 wielen uitgerust is, kan ik niet putten uit het uitgebreide aanbod aan banden voor terreinfietsen. Dat beperkt de keuze sterk en aanbevelingen van velonauten met Quest, Strada, WAW en dergelijke kan ik negeren.
In januari werd de PM vervangen door de nieuw verschenen Schwalbe Big Ben (55-406); een Big Apple op steroïden. Zelfde concept, zelfde samenstelling, maar met een meer uitgesproken noppenpatroon. Ik hoopte dat die het qua tractie beter zou doen.
Nu, ruim een maand later, kan een eerste verdict geveld worden. Dat verdict is gunstig: in sneeuw of modder en op nat tot doornat wegdek gedraagt de Big Ben zich voorbeeldig. Doorslippen komt er bijna niet meer aan te pas. Ook op het slechtste stuk van de woonwerkroute duwt het achterwiel eFAW overal door. Ik moet voorzichtig zijn, maar tot op heden had ik nog geen enkel lek. De snelheid lijkt gelijk gebleven te zijn, het rijcomfort ook. Daarnaast is ook de prijs gunstig: ik betaalde € 21 voor de band.
Wat de levensduur betreft, blijft het afwachten. Met een PM doe ik ongeveer 5000 km (met de vorige achterband was dat 7000, maar dan was die tot op de antileklaag versleten). De Big Ben gaat er in het voorjaar weer af, tot de winter weer in het land is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten