reizen, bagage en overbrengingsverhoudingen

Er is al een post verschenen met de reisplannen voor de komende zomer. Die zijn eigenlijk behoorlijk ambitieus wat de totale afstand betreft (pakweg 1600 km), niet zozeer voor de dagafstanden (een goede 100 km per dag, zoals het er nu uitziet).

Een blogpost van André zette me wel aan het denken. Een Orca zit wel even anders in elkaar dan zowat elke andere velomobiel, in die zin dat de hele aandrijflijn gesloten is. Even tandwielen wisselen zit er niet meteen in. Er zit een Rohloffnaaf op de tussenas en dus is er ook geen cassette waar je zomaar even een ander kransje in zet.

Nu, met gewoon woonwerk-verkeer, lijken de verhoudingen allemaal wat aan de korte kant. Kleiner dan de 5de versnelling heb ik nog niet gebruikt en in de 14de, grootste, versnelling kan ik het soms amper nog bijbenen.

Ook is het zo dat meerdaagse trips voor mij betekenen dat er gekampeerd wordt en met dat doel kwam een Radical Cyclone (I) in huis. Dat houdt meteen in dat er extra gewicht meegenomen wordt en dan zijn kortere verhoudingen weer een voordeel. Het reisdoel ligt in Frankrijk, waarbij hele stukken golvend tot licht bergachtig terrein doorkruist worden. Langs de kust kunnen de hellingen behoorlijk steil worden. Dan is het van belang dat je verzet kort genoeg is. Bij bergaf maakt het allemaal niet zoveel uit, want daar helpt de zwaartekracht wel.

Nu is het probleem dat dit allemaal theorie is, allemaal gissingen. De eerste meerdaagse trips die op het programma staan, gaat richting Genk voor het ligfietstreffen en Dronten voor het eerste onderhoud. Tussen Gent, Genk en Dronten liggen niet veel lange of steile heuvels, dus is het vooral de toegenomen massa met de Cyclone die uitgetest zal worden. De Utrechtse heuvelrug zal wellicht de grootste hindernis vormen.
Dat betekent dat ik, puur als test, met een zwaar geladen Orca met trailer een ritje in de Vlaamse Ardennen zal moeten uitstippelen. Daar zitten enkele zeer venijnige hellingen in, befaamd in wielrennersmiddens: de Berendries, de Kleiberg, de Molenberg,... en zo zijn er nog heel wat. De naam "berg" mag er dan wel wat over zijn, stijgingspercentages van 10% en meer liegen er niet om. Soms begint het steilste stuk net na een scherpe bocht of gaan de hellingen gepaard met kasseistroken.
En kijk:  heel toevallig heb ik nog een mooie rit als gps-route staan. 100 km vertrekkend thuis, waarin de Zwalmroute geïntegreerd is. Zo kan ik alles uittesten: de klimcapaciteiten van de Orca, de haalbaarheid van langere afstanden rijden met flink wat bagage en of het verzet goed gekozen is. Als dat kan gebeuren voor ik naar Dronten trek, kan daar nog altijd een tandwiel vervangen worden (hoop ik), mocht het nodig blijken.

Theoretisch is het ideaal om het bereik zo ruim mogelijk te maken, maar met een Rohloff, met een bereik van 527 %, zit je wat dat betreft vast. Er kan enkel nog gespeeld worden met de grootte van het verzet.