Bij zo'n ronkende titels heb ik vaak Shakespeare in het achterhoofd: 'Much Ado About Nothing'. Vrij vertaald: ik zal de verwachtingen maar niet te hoog stellen.
'Bike to the Future' doet me dromen van allerlei innoverende concepten en technieken, die het fietsen makkelijker, praktischer en aangenamer maken. Maar, zoals ik zei, ik verwachtte er niet al te veel van en zeker niet nadat ik het verslag op de blog van onze Gentse Fietsersbond, Fietsbult, gelezen had.
Zondag- als Gentenaar mag je op zondagmorgen de musea gratis bezoeken - trok ik naar het Designmuseum met één van mijn designfietsen: de Birdy. Die is makkelijk te stallen in het hart van de stad. Makkelijker dan een ligfiets en veel makkelijker dan een velomobiel (toeristen hebben het nog moeilijker om hun handen thuis te houden dan de normale stedelingen).
Aan de ingang van de tentoonstelling belooft een slogan uit 'Back to the Future' heel wat.
De eerste - pakweg tien - fietsen zijn variaties op een thema: diamantframes, maar uit hout. Gefreesd essen, gestoomd beuken en bamboe met gegoten aluminium verbindingsstukken. Op een aantal daarvan zit een riemaandrijving - heel futuristisch -, maar de meesten zijn niets meer dan concepten en designobjecten: geen remmen, geen bel, geen verlichting, geen reflectoren... M.a.w. geen fietsen, want je kunt er niet mee op de openbare weg. Mooi, dat wel.
Voor de rest lijkt het vooral een hipstervisie op de toekomst: gewone, banale fietsen, maar met wat blingbling. Op maat gemaakt, met een omega monocoque frame in carbon (Biomege), als 'futuristisch' omschreven bakfietsen zoals een e-bike van Bullit; een hele reeks koersfietsen (wat is daar futuristisch aan?) en wat zaken die best te omschrijven zijn als: 'haal drie diverse fietsen uit elkaar, gooi de onderdelen dooreen en monteer willekeurig'. Is dat de toekomst?
Ook op informatievlak bleef ik op mijn honger. Er staan enkele bakfietsen, waarbij bijvoorbeeld vermeld staat dat dit 'de lichtste bakfiets ooit' is. Het gewicht? Staat er niet bij...
Geen ligfiets te bespeuren, geen trike, geen velomobiel, geen recordfiets à la Velox.
Maar omdat het niet allemaal banaal was, geef ik toch nog wat leuke modellen mee, die ik nu eindelijk zelf kon zien.
De Mando Footloose: een e-bike zonder directe verbinding tussen pedalen en achterwiel (je drijft een alternator aan). Of dit een verbetering is, laat ik in het midden, maar het is in elk geval vernieuwend.
Mando Footloose |
Cardanaandrijving van Biomega |
Wiel met ingebouwde vering (lijkt me wel wat voor op een velomobiel) |
Conclusies:
- blij dat ik gratis binnen kon
- als dit de toekomst is, dan was de slogan beter 'the Future is Now', want het zag er niet echt vernieuwend uit
- meer iets voor gadgetfreaks die het veilig willen houden, als in 'niet te opvallend anders'.
- het lijkt erop dat de blik van de bedenkers nogal beperkt was (of het concept was vooral commercieel, waarbij op safe gespeeld werd)
- 'We don't need...roads (zie tweede beeld): geen enkele off road fiets gezien...
Is het nu een slechte tentoonstelling? Neen. Is het een blik op de toekomst? Misschien, maar niet op de toekomst van de fiets als oplossing voor het mobiliteitsprobleem; eerder een blik op de fiets als trendsetter. Waren mijn verwachtingen te hoog gespannen, is hun blik te beperkt of hebben ligfietsen geen plaats in de toekomst? Ik weet het niet, maar wat mij betreft was het nogal mager.