vergelijking

Onlangs reed ik een half uurtje met een knappe trike van een collega-ligfietser: een Challenge Alizé (die trouwens te koop staat).

Een half uurtje is niet lang. Toch probeer ik de opvallendste verschillen met de Gforce op een rijtje te zetten. Hierbij moet je er ook rekening mee houden dat de Alizé die ik uitprobeerde zo'n 250 km op de teller heeft staan (amper ingereden dus) en de Gforce std al ettelijke duizenden.

Uiterlijk: dat valt absoluut niet te vergelijken. De Gforce is een puur functionele trike die doet wat hij verondersteld wordt te doen. De Alizé is meer dan dat: deze fiets is ontworpen met oog voor detail, getuige de voorassen en het vleugelprofiel van de dwarsarmen. Dit is een fiets voor liefde op het eerste gezicht ! Of zoals ze het stellen op bentrideronline: "bikeporn". Alle onderdelen zijn topklasse.

Comfort: ook hier speelt de Alizé in een andere klasse. Vooreerst het opstappen: door de V-vorm van de dwarsarmen - zoals op de foto te zien - sta je echt vlak voor de zit en dus kost het gaan zitten (en weer opstaan) geen enkele moeite. Op mijn Gforce staat een Streamer en die maakt het op- en afstappen er niet eenvoudiger op.

Gforce std met Streamer

Dan ga je zitten en dat is de volgende verrassing: het Challenge-zitje is onvergelijkbaar veel comfortabeler dan dat van Gforce. De verhoging vooraan zorgt dat je niet kunt wegzakken en de vorm is - voor mij althans - perfect. Ik zit wel merkbaar hoger en rechter: comfortabel, maar minder sportief. Dat maakt dat ik op de Gforce beter aanvoel wat de fiets doet (dat kan natuurlijk ook gewenning zijn). Daarna ging ik de stuurhelften zoeken en die zaten verrassend veel lager dan op de Gforce. Dit kan ik niet beter of slechter noemen, maar gewoon anders. Het stuur van de Challenge is verstelbaar in de hoogte (misschien ook in de breedte ?), bij Gforce in de breedte.

Noteer wel dat op de Gforce het zitje opengewerkt is (betere ventilatie) en in mijn geval uitgerust is met een Ventisit kussen. Die combinatie biedt niet het zitcomfort van de Challenge-zitschaal maar wel een betere ventilatie en dus een minder bezwete rug. Voor alle duidelijkheid: de zit op de Gforce is zeker niet slecht. Ik kan er ook makkelijk 100 km mee rijden zonder pijn te ondervinden, maar de pasvorm van Challenge is van een ander niveau.

Schakelen: de Alizé was uitgerust met (optionele) bar end shifters en een SRAM Dual Drive; de Gforce met een conventionele derailleur voor- en achteraan en SRAM Attack draaiverstellers (die ik omgekeerd monteerde). De Alizé had vermoedelijk wel nood aan herafstellen, want het schakelen verliep niet altijd vlot. De linkertrigger - voor de 3 naafversnellingen - is niet geïndexeerd, dus daar moet je op het gevoel schakelen. Bij de Gforce gaat schakelen ook wat vaag, maar daar ligt het enerzijds aan de kabels die van een wat mindere kwaliteit zijn en anderzijds aan de goedkope derailleur (er is ook een versie met Shimano XT, die wellicht stukken beter schakelt). Qua bediening wint de Gforce hier toch (mits het omkeren van de gripshifters): bar end shifters verplichten je toch om je stuur gedeeltelijk los te laten om te schakelen.

rechtershifter omgebouwd

Rijcomfort: 3x 20" met achtervering (Alizé) tegenover 2x 20" en een ongeveerd 26" achterwiel. De Alizé is een vliegend tapijt, dat zweeft over onze gehavende wegen en fietspaden. De Gforce geeft ongenadig alle oneffenheden door. Bandendruk kan hierin ook een rol spelen: die controleerde ik niet op de Challenge trike, die ook met andere - en bredere - banden uitgerust was. Dit is een kwestie van smaak, denk ik. De achtervering van Challenge is wel prachtig uitgewerkt ! De designers hebben daar een ongelooflijk oog voor detail en stijl.

Alizé achtervering

Sturen: directe (Gforce) tegenover indirecte (Alizé) besturing. Het verschil is groot. Een directe besturing is wat de benaming zegt: héél direct, behoorlijk zenuwachtig. Met de Alizé kon ik makkelijk met één hand sturen. Anderzijds vond ik nog geen enkele trike die de draaicirkel van de Gforce ook maar kan benaderen: vele bochten die ik daarmee in één keer neem, moeten met andere trikes in meerdere maneuvers genomen worden. Rust en comfort tegenover vinnig, sportief rijden dus. De wielbasis van de Alizé lijkt me ook groter (niet nagemeten) en dat kan mee een verklaring zijn voor de grotere draaicirkel.

Rijgedrag: op de Gforce is naar mijn ervaren de informatie van de fiets duidelijker. Door de lagere zit is de bochtenstabiliteit ook (gevoelsmatig ?) groter. Wat sneller door een korte bocht gaan en je voelt het binnenwiel omhoog komen; even naar binnen leunen en dit is meteen gecorrigeerd indien je dat wenst (een wieltje liften is geen probleem en levert geen gevaar op). Ook schuiven van de banden voel je meteen in het stuur. Op de Alizé is dit allemaal wat vager. Bij het rechtdoor rijden merk je natuurlijk minder verschil op dit vlak. Bij bochten was ik geneigd om het wat kalmer aan te doen.

De remmen zijn ook verschillend: Challenge monteerde Avid BB-7 mechanische schijfremmen en  mijn Gforce is uitgerust met Hygia Multi gekoppelde hydraulische schijfremmen met gevlochten roestvrijstalen leidingen. 

Hygia Multi op Gforce trike

Maar ook afgaand op mijn herinneringen aan de Tektro Io's die er voordien op zaten is het verschil opvallend! Met de Gforce kon ik met een gerust hart één wiel blokkeren: de trike bleef rechtdoor rijden (nu, met het gekoppelde systeem, is remmen op één wiel natuurlijk onmogelijk). Bij de Alizé merkte ik opvallend veel "brake steer": de fiets trok meteen naar de hardst remmende kant. Misschien leuk voor stuntjes, maar ik vind het geen aangenaam remgedrag. Doe dat in een bocht, bijvoorbeeld omdat je binnenwiel de lucht ingaat, en je fiets draait meteen de andere kant op ! De Avid remmen zijn ook geen partij voor de Hygia's: de remkracht is beduidend minder. Anderzijds zitten de voorwielen meer naar voor, waardoor je hard in de remmen kunt gaan zonder dat het achterwiel het luchtruim kiest. Al bij al verkies ik hier het remgedrag en de remkracht van de Gforce: zonder veel inspanning sta je binnen de kortste keren stil.

Over snelheden heb ik geen idee, want de Alizé was eerder spartaans uitgevoerd: geen computertje, geen pakdrager, geen spatborden, ... (wel allemaal beschikbaar, maar niet gemonteerd). Met alles erop gemonteerd zou dit er zo uitzien (foto van Challenge overgenomen):

Alizé in toeruitrusting

Over het rijgedrag nog het volgende - rekening houdend met het feit dat dit een korte rit was - : door de hogere en rechtere zit leek de Alizé me meer een toerfiets, waarmee snel genomen bochten minder vertrouwen inboezemden. Niet dat het gevaarlijk werd, dat niet, maar een afdaling zoals ik de voorbije zomer deed in de Pyreneeën zal wellicht langzamer gaan. Minder sportief en meer genieten lijkt me een goede conclusie. Of anders gesteld: voor een zondagse rit verkies ik de Alizé, voor het sportieve werk de Gforce. Voor woon-werk verkeer hangt het dan weer af van waar je prioriteiten liggen. De bagagecapaciteit zal wel gelijk zijn. Challenge

Een belangrijk verschil is ook dat de Alizé kan opgevouwen worden. Niet onbelangrijk indien je de trike ergens naartoe wil meenemen ! Ik testte het niet uit, maar het is zeker een voordeel.

Alizé opgevouwen

Prijs: tja... € 1.399 (niet gemonteerde basisuitvoering) tegenover € 3.300 voor de Alizé waar ik mee reed. Dit is appels met peren vergelijken en het verklaart meteen het verschil in afwerkingsgraad !  De Alizé zit in de klasse van de HP Scorpion, de ICE trikes en dergelijke. Of zo'n fiets dat geld waard is, is een vraag waar je niet zomaar een antwoord op kunt geven. Het uiterlijk en de afwerking verantwoorden dit wel, de extra's zoals de achtervering (en de kwaliteit en uitwerking ervan) en de toebehoren (stevige pakdrager, beter omsluitende spatborden) zijn ook van een ander niveau. Ik twijfel of het determinerend is voor het rijgedrag: dit zijn twee verschillende benaderingen van het concept trike.

Een voorbeeld van de afwerking bij Challenge: een voorspatbord.

Let op de beugel waarmee het spatbord bevestigd is en vergelijk dat met wat Gforce aanbiedt (wel voor een fors lagere prijs). Je ziet ook goed dat de Challenge spatborden de banden omsluiten, terwijl ze bij Gforce een eind ervan af staan en dan ook niet zo denderend presteren. Dat is natuurlijk enkel van belang voor wie in de regen rijdt.

Puur economisch haalt de Gforce het met de vingers in de neus. Op het vlak van rendement zie ik niet direct een verschil en voor woon-werk verplaatsingen gecombineerd met fietsvergoeding is de terugverdientijd nog niet de helft. Anderzijds is de Alizé een kunstwerk te noemen, dat ik zelfs een ereplaats in de woonkamer zou gunnen.