Deze week is de nieuwe eigenaar de auto komen halen, dus de nummerplaat moest, via de verzekeringsagent, terug naar het BIV (administratie voor verkeer). Die agent woont net aan de andere kant van het centrum van Gent. Ondertussen wou ik nog even langsgaan bij mijn vaste leverancier voor brandhout (want het eigen hout moet nog enkele jaren drogen) en zo waren er nog wat zaken. Kriskras door Gent was het gevolg.
En daar kwam weer een ander voordeel van eFAW opdagen: waar anderen ofwel binnenblijven ofwel zich in regenkledij hijsen, stap ik gewoon in de velomobiel. Zeiltje dichtritsen, dak dichtklappen en daar ging ik. Gewoon in T-shirt en fietsbroek. Zalig!
Bij het doorkruisen van een stadscentrum mag het snelheidsvoordeel dan al wegvallen, ik blijf toch lekker droog. Alle bagage in de "koffer" boven het achterwiel en rijden maar.
Ja, een auto kan ook, maar daarmee schiet het helemaal niet op in het centrum, als je er al mag komen.
Meteen merk je ook een nadeel op zo'n moment. Ik weet het, eFAW is al een oude generatie velomobiel - zowat de grootvader van alle huidige modellen uit de lage landen -, maar bij vele hedendaagse VM's is dat niet beter: je stapt er niet in met gewone kledij. De ketting is niet (of onvoldoende) afgeschermd; je zou met je broekspijp langs het kettingblad slepen. In de WAW is er daarom een kettingbeschermer aangebracht, wat het al heel wat beter maakt, maar het zijn vooral de Orca en de Sunrider (II) die de titel "stadsvelomobiel" krijgen. Daar kun je met gewone stadskledij instappen en er weer uitkomen zonder olie of andere viezigheid op je kleren.
In eFAW ben ik aangewezen op een fiets- of loopbroek en liefst ook een sportshirt. Erg? Neen, maar soms zou je het anders willen (en dat komt ook).
Ook daar bewijst de hybride aandrijving zich: wie zich in stijl wenst te verplaatsen (in stadskledij dus), wil ook niet doordrenkt van het zweet op de bestemming aankomen. Gezellig cruisen, met de ondersteuning ingeschakeld, beperkt de inspanning en dus het zweet. Dat maakt een VM weer breder inzetbaar, voor wie dat wenst.
Jan, wat je zegt is wel waar voor standaard velomobielen maar niet per definitie onoplosbaar.
BeantwoordenVerwijderenIk heb Quests gezien waar de kettingbuis is weggehaald vanwege de (geringe) wrijvingsweerstand en vervangen door een L of U vormig carbon profiel. Niet veel verder gedacht is een cabonnen kap/kettingkast om de voorste tandwielen en ketting.
Misschien wel wat voor de velomobielonderdelenwinkel van Wim Schermer ^^ ;-)
VerwijderenBrecht, van Fietser.be, spreekt van ongeveer 1W/meter kettingbuis. In de WAW werden vroeger meer kettingwielen gebruikt, nu meer kettingbuis. Qua rendement komt dat ongeveer gelijk uit, maar de wielen maken meer geluid en slijten harder blijkbaar. Je moet natuurlijk wel de ketting onder controle houden.
VerwijderenDe oplossing van Flevobike is dan weer helemaal anders: de hele ketting is ingekapseld in een aluminium behuizing. Daardoor komt er ook geen vuil bij en gaat ze langer mee, maar dat weegt weer meer.
In de WAW zit een plastic scherm over de ketting. Dat weegt bijna niets, is vlot te verwijderen (voor grammenjagers) en zorgt voor afscherming.
Het blijft afhankelijk van het doel: voor praktisch gebruik van een VM is die afscherming een verbetering, om te racen moet je alles slopen wat niet noodzakelijk is. Het gaat elke keer om compromissen.