Posts tonen met het label Schwalbe Little Big Ben. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Schwalbe Little Big Ben. Alle posts tonen

zondag 9 februari 2014

Sleutelen voor zoonlief

Elke fiets vraagt onderhoud. Hoe meer fietsen in huis, hoe meer werk je dus hebt.

Zoonlief rijdt met een Trek Manhattan: een degelijke stadsfiets. Toen we die indertijd kozen, stond ik erop dat een schoolfiets vooral onderhoudsarm moest zijn: geen kwetsbare derailleur, zo weinig mogelijk uitwendige zaken en alles gemaakt om lang mee te gaan. De Manhattan voldeed hieraan: Shimano versnellingsnaaf (aangeboden met een Nexus 7, maar bij de fietshandelaar voor de levering vervangen door een Nexus 8), rollerbrakes voor en achter, een naafdynamo en een gesloten kettingkast.
Het concept bewees zijn degelijkheid: gedurende heel zijn middelbare school kan ik me niet herinneren wat aan de fiets hersteld te hebben, op gesprongen halogeenlampjes na.

Maar nu, na zowat zes jaar, zijn de banden voor en achter kaalgereden. Dat is in de winter niet zo denderend: want vooral de achterkant glibbert weg op een gladde ondergrond, al is dat dit jaar modder in plaats van sneeuw. Tijd voor nieuwe bandjes dus. Ik bestelde een setje Schwalbe Little Big Ben (40-622).

Nu komt een nadeel van de oerdegelijke fiets naar voren: het achterwiel verwijderen met een versnellingsnaaf en rollerbrake is geen sinecure! De gesloten kettingkast helpt daarbij ook niet echt. Hopelijk is de lekweerstand van de nieuwe banden in orde.

Trek Manhattan zonder achterwiel
Bij het nazicht merkte ik nog dat er achteraan een spaak gebroken is. Om de juiste spaaklengte te kennen, moet het wiel er sowieso uit en uiteraard heb ik geen gepaste spaak liggen ... Deze week zal zoonlief dus met de toerfiets van papa naar school gaan, want ik wil eerst die spaak vervangen eer ik weer het werk doe om het wiel terug te plaatsen.
Achterwiel met Little Big Ben, de oude band ernaast
De gesloten kettingkast blijkt ook niet zo gesloten te zijn als bij de vroegere stadsfietsen, want de ketting is bruin van het roest! Na zes jaar is wat elementair onderhoud dus nodig.

Om de fiets nog onderhoudsarmer te maken, staan nog welgeteld twee acties op het programma:
  • de Spanninga halogeen koplamp vervangen door een ledlamp: jaarlijks moeten het halogeenlampje meerdere keren verwisseld worden en de lichtopbrengst is niet echt overweldigend. Nochtans kan het, want de veertig jaar oude vintagebike die in het schuurtje staat, is ook met een halogeen koplamp uitgerust. Die heeft wel een duidelijk grotere lichtopbrengst en een betere lichtbundel. Ik kan met niet herinneren daar ooit een lamp in gewisseld te te hebben. Recenter is duidelijk niet noodzakelijk beter.
  • het batterij-achterlicht verwisselen voor een licht dat ook door de naafdynamo gevoed wordt. Het lijdt aan het typische batterij-achterlicht-euvel: slechte contacten voor de batterijtjes en een gesneuvelde schakelaar. Dan haal ik liever meteen een licht dat die zwakke punten niet heeft.
Alleen jammer dat de puberzoon "geen tijd" heeft om zelf een handje toe te steken bij dit onderhoud.

zondag 15 december 2013

Sleutelen en zo

Geen nieuwe velomobielmodellen deze keer. Geen nieuws over mijn velomobiel en zelfs niet over  ligfietsen.

Zondag wisselde ik banden op mijn ex haar fiets: december is een mooi moment om winterbanden op te leggen. Sinds vorig jaar hebben we goede ervaringen met de Conti TopContact Winter, dus die werden uit de opslag gehaald en weer op de fiets gelegd.


Er was ook een probleem met het schakelen, maar dat kon niet bijgesteld worden als de fiets niet opgehangen is.
Dus deze week had ik een "opdracht": de ex haar mooie Trek T400 toerfiets thuis, in het atelier, afstellen. Dat wil zeggen: de fiets kon achteraan wel nog naar een groter tandwiel schakelen, maar niet meer terug. Dat werd eerst en vooral poetsen. Aan een derailleur valt niet zoveel bij te stellen (wel aan de positie en aan de uiterste stand naar binnen en buiten), dus de oorzaak ligt ofwel bij slecht werkende scharnierpunten ofwel bij een vermoeide veer. Poetsen dus, reinigen, zodat het geheel vrij kon bewegen, en dan de scharnierpunten van smeermiddel (siliconenolie in dit geval) voorzien.
Daarna maakte ik nog een testrit en zie: de fiets schakelt weer als nieuw. Gelukkig, want het enige alternatief was een nieuwe derailleur en dat is toch wat meer werk (en kosten).
Ondertussen werd ook de versnellingskabel geolied, zodat ook die de winter weer goed zou doorstaan.

Dochterlief heeft ook nood aan sneeuwbanden om zich zeker te voelen, dus haalde ik nog een setje Conti's bij Plum.


Vorige winter kreeg elk van de dames één zo'n band vooraan en met de goede ervaringen worden het er dit jaar twee voor elk. Die van vorig jaar liggen dus op moeders fiets en de dochter krijgt twee nieuwe. Dan is bij elk niet enkel de stuurvastheid verbeterd, maar is ook de tractie verzekerd. Werkt het? Kijk maar naar wat Wim Schermer besloot.

Dan denk je: fluitje van een cent. Even twee banden wisselen. Alleen: achteraan zat een spaak los. Bij inspectie bleek dat eigenlijk alle spaken te weinig gespannen waren. Dat heb je met een goedkoop machinaal gespaakt wiel. Dus moest meteen het wiel in de richter en werden de spaken allemaal bijgespannen en ondertussen controleerde ik of het wiel gericht moest worden. De afwijking bedroeg maximaal 1 mm, maar dat werd ondertussen ook gecorrigeerd.


Spaken spannen en wiel richten
Zoonlief vond zich achtergesteld, maar aangezien die als fietsacrobaat vorige winter aan 25 door de sneeuw stoof, acht ik die dure Conti's (ongeveer € 50/stuk) in zijn geval overbodig. Zijn banden zijn kaalgereden en dan is het toch tijd voor vernieuwing. Hij krijgt een setje Little Big Bens (40-622) op de fiets. Ze zijn besteld, maar de leverancier van mijn fietshandelaar noemde het "flutbandjes" (...want ze kosten een pak minder).

Foto: Schwalbe
Ter vergelijking: een Little Big Ben kost geen € 20, heeft behoorlijke noppen en een antileklaag (Raceguard).

En om het toch even over eFAW te hebben: daar ligt sinds de voorbije winter ook een Big Ben (55-406) op (zonder "little") en die rijdt zeer behoorlijk, biedt een goede grip en ging nog niet lek.Na zowat 6000 km is het profiel nog heel behoorlijk, dus qua slijtvastheid zit het ook wel snor.

23 december

Even een aanvulling: de Nederlandse verdeler voor Continental fietsbanden startte een actie ter promotie van de Winter II. Ga hiervoor naar www.winterbandopjefiets.nl