Hybride herstelling

De rechterwielkast van eFAW is zwaar beschadigd door slijtage. Metaalvermoeidheid deed een cruciale verbinding bezwijken en dat op een erg lastig te herstellen plaats.

Samen met Ben en Brecht, van Fietser.be, bekeek ik hoe we dit op een degelijke manier konden oplossen. Uiteindelijk werd besloten niet met aluminium te werken op deze zwaar belaste plek (waar de spoorstang op de wielkast bevestigd is) maar met kunststoffen.

Gisteren heb ik dan de herstelling uitgevoerd.

Eerst werd de plek ontdaan van alle overtollige materiaal en werd de ondergrond opgeschuurd.

Omdat in die voorste hoek verschillende platen samenkomen, zette ik hier eerst een aluminium L-profiel over met enkele popnagels. Daarmee konden de platen op elkaar geklemd worden.
Nadien kwamen er vier laagjes carbon/epoxy in de gescheurde hoek.

Uiteindelijk werden er nog twee laagjes aramide/epoxy over gelegd. 

Op deze manier zou een uiterst sterke verbinding moeten ontstaan: de lagen vezels liggen in drie verschillende richtingen over elkaar. De rand die je onderaan in de weefsels ziet, is de bovenrand van het L-profiel.

Een keer dit uitgehard is, wordt aan de binnenkant nog een aluminium plaatje toegevoegd. Hiermee is eFAW geen puur aluminium Alleweder A2 meer, maar is die op constructievlak ook een hybride geworden.
Het blijft afwachten hoe de herstelling zich zal gedragen, maar Brecht heeft jaren geleden op eenzelfde manier zijn eigen Alleweder aangepakt.

Onvoorziene klus

Gisteren zag ik plots dat de neus van eFAW er lichtjes anders uit zag.

Tja, zo kan er niet mee gereden worden; de schade kan enkel groter worden. En omdat eFAW vier dagen per week operationeel moet zijn om naar het werk te rijden, kon ik dit niet uitstellen. Niet zo leuk, want vandaag had ik de voormiddag gereserveerd om aan het achterwiel te werken (band wisselen, naafinterface van de NuVinci smeren). Dat moet dus opschuiven en hopelijk komt er geen strenge vorst opzetten de komende dagen.
eFAW ging op zijn kant en de scheur werd voorlopig vastgezet met ducttape, zodat de vorm en juiste positie duidelijk zouden blijven.

Dan werd de neus van de VM gehaald en merkte ik dat er ook vooraan werk aan is: waar de draadstang door het glasvezel/polyester komt, is het gaatje uitgesleten tot een sleuf. Niet goed !

 Waar beide helften op elkaar moeten komen, bracht ik een goeie laag tixotrope contactlijm aan, zodat de boel goed zou blijven zitten.

 Als de lijm goed droog was, werden de helften op elkaar geperst.

De binnenkant werd ontvet en dan kwam er een laagje glasvezel en epoxy over.

Linksonder zie je nog een tekort: da's één van beide plaatsen waarmee dit stuk onderaan aan de romp vastgeschroef wordt. Het gaatje is uitgescheurd, waardoor bevestigen hier niet meer mogelijk is.

Aan de buitenkant (onderkant) zag het er niet uit.

Uiteindelijk lamineerde ik ook aan deze kant een strook glasvezel.

Nu wordt het afwachten of de epoxy wil uitharden: beide potten staan namelijk al enkele jaren in de garage in een kast (restant van de renovatie van een zeilbootje).
Bij gelegenheid komt hier dan nog een laagje epoxy over, waarna ik de boel kan opschuren en herspuiten.