Geslaagd (en tocht met hindernissen)

De Birdy had het vorige weekend averij opgelopen, zoals ik al meldde. De verlichting werd datzelfde weekend aangepast en woensdag haalde ik een nieuwe fietscomputer. Draadloos. Zo kan er geen probleem meer ontstaan met doorgetrokken bedrading.

De verlichting functioneert ondertussen feilloos en de plaatsing is ok. Niet perfect, maar goed. De nieuwe teller maakte gisteren zijn maidentrip.

Even ter vergelijking: eerst de vorige. Een "Sun Ding" computer. Spotgoedkoop (zo'n € 8) en indrukwekkend groot, met veel informatie.

In de praktijk viel de computer helemaal niet mee: de bedieningslogica kan je beter omschrijven als bedieningsonlogica. Het scherm was moeilijk afleesbaar: slecht contrast, zeer beperkte kijkhoek, onscherpe karakters, sommige heel erg klein, ... En om de haverklap was de batterij aan vervanging toe (ergens wel logisch, met een groot scherm).

Exit Sun Ding. In de plaats kwam een veel bescheidener, draadloos model: een Echowell U10w.

 

Het ding lijkt gewoon te doen wat het moet. Dit lijkt dus de betere keuze.

De maidentrip dan: voor het werk ging ik gisteren met de trein naar Tienen. Daarvoor is de Birdy uitermate geschikt: een ritje van 6 km van thuis tot aan het station Gent Sint-Pieters, vandaar een directe verbinding naar Tienen en dan nog 1 km tot aan de bestemming. De trein was ook stipt en op die lijn is er meestal ruim plaats.

Bij het opvouwen van de fiets merkte ik waarom Riese und Müller voor een iets andere plaatsing koos.

De lamp steekt buiten het volume van de opgevouwen fiets en dat maakt hem kwetsbaar. Af fabriek - indien je de optie verlichting kiest - wordt een compactere lamp gebruikt, zoals de BuM Lyt, en die wordt wat lager en meer achterwaarts gemonteerd. Hierdoor zit hij "achter" de voorband en dus beter beschermd.

De tocht met hindernissen was de terugweg: in Tienen werd omgeroepen dat "door een persoonsongeval op de lijn Tienen/Leuven" het spoorverkeer onderbroken was. Stilaan werd dit chaotisch: de stationschef kondigde aan dat er het eerste anderhalf uur geen trein kon rijden. Vijf minuten later werd aangekondigd dat de trein die ik moest nemen met 9 minuten vertraging aan zou komen. Dat werd 13 minuten en op dat moment reed diezelfde trein het station binnen. Ik stapte in (het was ijskoud, met een snijdende oostenwind en af en toe wat sneeuw), net zoals de andere reizigers, en na korte tijd kregen we te horen dat de trein toch niet verder kon, maar dat er bussen voor het station stonden.
Die "bussen" bleken één overvolle bus te zijn, dus dat was geen optie. Terug in het station bleek dan dat een andere trein, op een ander perron, dan toch verder zou rijden...

Uiteindelijk raakte ik met ruim anderhalf uur vertraging toch thuis.

Aan de Birdy wil ik nog één zaak veranderen: als achterlicht gebruik ik nu een Fibre Flare.

 

Meestal zit die, zoals hier, op de zadelpen, maar soms hang ik de lamp aan de rugzak. Veel licht, knipperend, opvallend. Prima dus. Het nadeel is dat het een vouwfiets is en dat je dus het zadel inschuift. Dan moet de Fibre Flare er weer af.

Er zou dus beter een vast dynamogevoed achterlicht in de plaats komen. Dat betekent dan gewoon opstappen en fietsen. Het nadeel is dan weer wat ik het vorige weekend ondervond: een draad en scharnierpunten, dus kans op beschadiging. 

De Fibre Flare is jammer genoeg niet meer te krijgen bij de fietsenmaker: "€ 27 voor een achterlicht, dat is voor de meeste mensen te duur, meneer. ".