Grauw

Dit weekend hadden we de vermoedelijk laatste winterprik, met vorst, een snijdend koude noordooster en - jawel - sneeuw de hele dag. Gedurende de voorbije nacht liep de temperatuur blijkbaar op, want deze morgen was enkel nog op de koudste plekjes sneeuw te vinden.

De zon bleef echter verscholen achter een dik pak grijze wolken en in de loop van de dag begonnen daar gestaag druppels uit te vallen. De dooi zette zich verder in, want toen ik weer huiswaarts reed, was van sneeuw amper nog wat te bespeuren.

Velomobielweer ! Tegen de wind in beuken, gezellig met een dakje boven het hoofd en weggestopt achter de aluminiumhuid van eFAW, terwijl ik andere fietsforenzen verkleumd, in elkaar gedoken, op hun bukkers over de dijk zag stampen.

Snel ging het niet, recht tegen de bij tijden stevige wind in, maar ik bleef wel droog en met twee laagjes kleding was het ruim voldoende.

Toch, ik geef het toe, verlang ik ook naar aangenamere temperaturen, met een zonnetje dat op de huid brandt, waarbij het dakje thuis kan blijven en het zeiltje van eFAW gaat. Aerodynamisch misschien wel minder, maar dat cabriorijden blijft een heerlijk gevoel.