maandag 19 februari 2018

Buiten gebruik

Het gebeurt uiterst zelden, maar vandaag was de Orca niet bruikbaar.

Als ik de klok even een dag terugzet, is het weer zondag; een schitterende winterdag, met een heldere zon onder een staalblauwe hemel. Geen wolkje aan de lucht, amper wind en een voor februari heel aangename 9° C. De voorbije week was hectisch, zowel op het werk als erbuiten, met o.a. (jammer genoeg) de laatste voorbereidingen voor twee dodenwakes.

Het weekend was dus welgekomen: het moment om wat te bekomen van de drukte. Van die aangename winterdag maakte ik gebruik om wat fietsen buiten te zetten en met een sopje van de laag modder en aanverwante te verlossen. Als meest gebruikte was de Orca ook één van die drie (samen met de Birdy en de Heinzmann pedelec).
Een gewone fiets is erg makkelijk te reinigen met een spons en een emmer water. Bij een velomobiel lukt dat wat minder goed: er zitten namelijk wielkasten aan en daar kun je niet zomaar bij. Daarom haalde ik er de tuinslang bij en zo kon ik alle aangekoekte smurrie in die wielkasten losweken en wegspoelen. Reken maar dat er wat kilootjes zand en aarde uit kwamen!

Fast forward naar vandaag, maandag. Rond 7u opende ik de poort en draaide de contactsleutel in de Orca om. Die dient om de boordspanning in te schakelen. Probleem: het achterlicht en de lichtvin weigerden dienst. Met een fiets met gedeeltelijk werkende verlichting ga ik de baan niet op en het was te laat om een andere te nemen. De Orca is namelijk de snelste, waardoor ik met elke andere fiets gegarandeerd te laat zou komen. De enige oplossing was iets wat ik echt al maanden niet meer gedaan heb: met het busje naar het werk rijden.

Rekening houdend met wat ik voordien gedaan had, leek het me logisch dat waterinsijpeling aan de bron van de ellende zou liggen. Vanavond bleek algauw dat dit niet klopte: een draadje dat de stroom naar de achterkant leidt, was door. Dat is niet de fout van Flevobike, maar het gevolg van de aanpassingen die ik deed om de lichtvin te installeren. Met wat eenvoudig soldeer- en isoleerwerk was het gauw weer opgelost.


De volgende klus is de motor eraf halen: van daar ergens hoor ik verdachte geluiden. Vermoedelijk is een lager drooggelopen. Daarna moet de rechter voorkant een onderhoudsbeurt krijgen, want de veerpoot piept en de rem doet het ook niet meer zoals het hoort. Ik ben de tel kwijtgeraakt, maar de Orca heeft er vermoedelijk zowat 45.000 km op zitten en dan kan wat liefdevol onderhoud wel nodig worden.

Binnenkort volgt nog een post over 'vier jaar E-Orca'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten