Foute bandenkeuze

Wie af en toe eens buiten komt, heeft ondertussen wel door dat het weer plots omgeslagen is. Van stralend zomerweer zijn we in somber, nat herfstweer terechtgekomen. In een VM blijf je lekker droog, ook in die omstandigheden, maar af en toe is de bukker toch handiger, bijvoorbeeld als er veel boodschappen moeten gebeuren en de fietskar mee moet.

Op die bukker liggen al enkele jaren Continental SportContact bandjes. Onwetenden wijzen me er af en toe op dat ik dringend nieuwe banden nodig heb, omdat het profiel weggesleten is... Het zijn slicks: ze rijden fantastisch en tot op heden volledig lekvrij.

Alleen: rondom de buurt waar ik woon wordt een nieuw natuurgebied aangelegd. Dat houdt onder andere in dat er betonnen wandel- en fietspaden komen en daarvoor moet eerst een sleuf gegraven worden. Herfst, regen en uitgegraven sleuven: dat betekent modder.

De voorbije week kwam ik terug van boodschappen en besloot een iets andere weg te nemen, door die modder dus. Even niet aan gedacht dat de fiets nog op slicks stond. Grip: nul, niks, noppes. Modderspatten tot bovenop de fietstassen.

Het wordt tijd om de Vredestein Perfect Tour slechtweerbanden om te leggen!

Vorige winter bewezen ze hun nut in de sneeuw, nu zal blijken wat ze in de modder waard zijn.

Bandenwissel

De winter is achter de rug en de tijd om meer ritjes voor het plezier te maken breekt aan, ook voor de toerfiets.
Voor het gure winterweer had ik daar een set Vredestein Perfect Tour op gelegd.

Het vrij uitgesproken profiel gaf de fiets een pak meer grip op de gladde winterwegen, maar comfortabel vind ik ze niet. Wellicht hebben de stijve wangen daar wat mee te maken ?

Nu het weer eindelijk zachter wordt, mochten die banden er weer af en kwamen de Conti SportContacts in de plaats.

Deze banden rijden stukken aangenamer, maar in de sneeuw bleken ze de voorbije winter absoluut niet te doen. Logisch ook: zonder profiel kun je in die omstandigheden geen grip verwachten. Het lijkt ook dat ze niet echt veel kilometers kunnen hebben: er zaten al flink wat sneden in het loopvlak. Lek zijn ze nog niet geweest.

recordmaand

Bij de Gentse Liggers houden diegenen die het willen hun maandkilometers bij. Sinds dit jaar doe ik dat ook.

Bij mijn maandtotalen zie ik alsmaar grotere afstanden verschijnen. Van januari tot maart was het maandgemiddelde zo'n 300 km, van april tot juni steeg dat tot 600 km, in juli was het al 700 km. Toen kwam de FAW erbij, met als resultaat dat ik in augustus 1170 kilometer aflegde. Een belangrijke oorzaak hiervan is dat ik sindsdien niet één tot twee, maar drie keer per week naar het werk fiets. Een eerste record dus.

Daarbij moet ik ook nog melden dat ik sinds de omschakeling naar Perfect Moirees op de trike, Perfect Moirees/Big Apples op de eFAW en Conti Sportcontact op de bukker, nog geen enkele lekke band had !

 

Het is even zoeken naar de juiste band, maar ik lijk er te zijn. Op elk van die fietsen lijken de banden een goede balans te vormen tussen lekbestendigheid, comfort en minimale rolweerstand.

Er zijn snellere banden dan die PM's en BA's, maar voor woonwerk is het allerbelangrijkste de betrouwbaarheid. Wat heb je aan snellere banden indien je elke week lek rijdt ? Dan ben je uiteindelijk meer tijd kwijt dan met een iets tragere band.

groot onderhoud

Deze week werden volgende zaken geleverd van bij Rose:

• 2x Continental SportContact Reflex 37-622
• Sigma BC 1609
• remhendels Shimano Deore BL-M590
• een Extreme spaaksleutel 2mm

De Conti's en de remhendels waren bestemd voor de Trek 7320 bukker; de Sigma diende als vervanging voor de magisch verdwenen 1606, die maar één jaar dienst geleverd had en de spaaksleutel dient voor bijna alle fietsen, aangezien 2 mm een behoorlijk universele maat is.

Waarom die Conti's ? Wel: er zit een antileklaag in, de commentaren op die banden zijn positief en de kostprijs is laag (€ 16,95 bij Rose). Daarnaast blijkt de band op de trike goed te functioneren. De oude remhendels (ondertussen bijna 10 jaar) waren verbogen en wat kon oxideren, was dat ook.

Banden en remhendels wisselen: fluitje van een cent. Helaas, in de realiteit van elke dag loopt het niet zoals gepland. De Trek werd aan de fietslift omhoog getakeld, het voorwiel verwijderd en de band gewisseld. Tot daar liep alles volgens plan. Een voorwiel verwijderen betekent bij een V-brake de rem losmaken en toen merkte ik dat één arm van de V-brake niet echt soepel bewoog, dus moest die eraf om alles te reinigen. Dat was het eerste onvoorziene.

Tegelijk werd de remhendel voor de voorrem vervangen. No sweat.

 

 

 

nieuwe voorband

nieuwe remhendel

Dan was het achterwiel aan de beurt en toen begon het. Eigenlijk wist ik dat al vooraf: de aandrijving was ronduit smerig en hing vol aangekoekt vuil. Achterwiel verwijderen werd op die manier de hele aandrijving aanpakken zoals een poosje terug met de trike gebeurde: ketting los, reinigen in benzine; rechtercranck met kettingbladen eraf, reinigen met benzine. (band wisselen). Eigenlijk moet ook de derailleur zo'n behandeling ondergaan, maar daar was geen tijd meer voor. Bij de inspectie blijkt de cassette ergens halfweg de levensduur te zitten: niet meer nieuw, de tandjes op de meest gebruikte versnellingen worden wat spits, maar het werkt nog.

Vervelend: de cranck annex kettingbladen (3 stuks) is goedkoop materiaal van Suntour, waarbij alles vast verbonden is. Een heel gepriegel om alle vuil vantussen de bladen te krijgen is het gevolg.

opgepoetste cassette en ketting (en vuile derailleur)

Nog gevolgen van de inspectie: er zit wat slag op het achterwiel en de belangrijkste spaaknippel daarvoor is stukgedraaid. Dus zou het wiel er nogmaals uit moeten, de band verwijderd, de nippel vervangen en het wiel gericht. Een achterwiel heeft een zwaar leven: naast de slag zit er ook een put in de velgwang. Ik weet niet of ik dat nog goed krijg, maar het stoort ook niet echt.

oplossingen verzinnen

Een poosje geleden kwam wat extra materiaal in huis om de trike wat te pimpen.

Je ziet:

• een viertal meter kettingbuis
• een 26" band: Schwalbe Marathon 40-559
• een topkoffer (voor fototoestel ?)

De kettingbuis zit ondertussen op de trike. Daarover berichtte ik al eerder. De verlengde kettingbuis levert trouwens goed werk: de ketting blijft nu erg netjes.

De band is reserve: ondertussen ligt er een Continental SportContact op (42-559), maar eigenlijk wil ik voor- en achteraan bredere banden monteren, vooropgesteld dat ze binnen de spatborden passen. De Conti doet het eigenlijk wel goed en slipt minder door dan de originele Kenda. Of er op comfortgebied een verbetering is, is minder goed in te schatten.

De topkoffer... tja: die wil ik er wel op, maar er is een conflict met de fietstassen. Die laatste komen hoger dan de bagagedrager en de koffer is dan weer breder, dus is er een probleem. Vandaar de titel: ik zal vermoedelijk "iets" moeten vinden om de koffer hoger te krijgen. Ik denk aan een soort beugels, maar dit moet nog even uitgewerkt worden. Dan moet ik ook nog wat verzinnen om de DSLR schokvrij te kunnen opbergen. Eén of andere soort schuimplastic wordt dat wellicht ?

comfort- en detailverbeteringen: vervolg

De nieuwe speeltjes zijn dus ASAP gemonteerd. Vorige week reed ik met de nieuwe outfit naar het werk en zondag stond een rondje vanuit Poperinge (de West-Vlaamse heuvels) op het programma, met de Gentse Liggers. Ideale momenten om alles eens te testen.

Eerste nieuwe component, met normaal gezien het meeste impact: de Continental Sportcontact.

Deze is iets breder dan de vorige (1.6 tegenover 1.25 in de aloude breedte-aanduiding) en vraagt wat minder druk. De indrukken zijn altijd subjectief, want niet gebaseerd op metingen, maar het lijkt erop dat het comfort wat hoger is: de resonanties die me plaagden op bepaalde betonklinkerstraten zijn heel wat minder fel en de band lijkt de ergste kloppen wat beter te dempen. Qua tractie merk ik ook weinig verschil: op een vochtige ondergrond slipt de band ook wat door bij het aanzetten. Ik neem aan dat dit eerder te maken heeft met het feit dat er op de trike minder gewicht rust op de achterband (en dat ik met de SPD-pedalen meer koppel genereer).

Door deze band  ga ik wel twijfelen of een 2.35 (54 mm) band niet te breed zal zijn. Ik moet nog eens heel goed het spatbord nameten.

Een voor de veiligheid belangrijke andere component was het Busch & Müller Toplight Flat Plus dynamo-achterlicht.

Daarvan merk ikzelf weinig natuurlijk, maar men zei me dat dit licht echt goed te zien is. Eén led, dus weinig vermogen nodig, compact dus de kans op schade is ook niet zo groot en optisch behoorlijk uitgewerkt: zelfs van de zijkant is het te zien, doordat de plastic behuizing het licht geleidt. Aangezien er een condensator in voorzien is, die het licht nog 8 min laat branden na stilstand, krijg ik natuurlijk wel continu opmerkingen dat mijn licht blijft branden...

Wat staat nog op het programma: bredere en dus comfortabeler voorbanden en het onderhoud van de schijfremmen (nieuwe schijven, nieuwe pads en vervangen van een beschadigde leiding). 

Dan komt er nog een bakje aan dat op de bagagedrager zou moeten terechtkomen. Da's bedoeld om de reflexcamera te kunnen meenemen. Indien ik dat kan monteren (de oplossing moet ik nog bedenken), dan ga ik op zoek naar een halfzacht schuimplastic om het materiaal (body en enkele lenzen) trillingsvrij te kunnen opbergen. Dat materiaal zou op maat moeten gesneden worden.

Het blijft ondertussen merkbaar langer klaar (vroeger en vooral later) en het fietsen naar het werk wordt daardoor ook leuker: je ziet de omgeving veranderen, van week tot week. Ook de vogels worden weer actiever.

detailverbeteringen en comfort

Alles kan beter is niet enkel de titel van een tv-show van een tijdje geleden, maar ook een waarheid als een koe.

Bijvoorbeeld: mijn Nike SPD-schoenen met overtrekschoenen waren een hele verbetering, maar de kou blijft langs de zool binnenkomen, vermoedelijk vooral omdat daar gaatjes in zitten om noppen op te schroeven. Bij temperaturen onder het vriespunt kan dat echt onaangenaam worden.

Vorige week zag ik bij de fietshandelaar wat afgeprijsde, overjaarse fietsschoenen staan. "Waarom niet," dacht ik, dus schafte ik me deze aan.

Shimano SH-M058

Voor € 50 (halve prijs) kon ik er weinig fout mee doen. Ondertussen zijn ze getest en goed bevonden. Dit zijn vanaf nu mijn winter-fietsschoenen. Het enige nadeel ten opzicht van de Nikes is dat het door de vetersluiting wat langer duurt om ze aan te trekken, maar dat is echt vitten.

Ondertussen is ook het nieuwe achterlicht aangekomen. Ik dacht eerst aan de B&M Toplight Flat S plus, maar dan daagde het mij dat die S staat voor "sensor" en dat is onzin op die fiets: er komt een Shimano schakelaar op met ingebouwde sensor. Voorlopig zal het licht continu branden, samen met de koplamp.

En terwijl we toch aan het bestellen waren (rose.nl), liet ik meteen maar een nieuwe achterband leveren voor zoonliefs MTB: de achterband was tot op het canvas versleten. Nu komt er een Conti SportContact op. Schijnt behoorlijk te zijn en de prijs is aanzienlijk lager dan de toch wel prijzige Schwalbes.

Eigenlijk zou ik die wel eens op de trike willen proberen... Iets breder dan de Kenda en zo lang de fietshandelaar geen nieuws heeft van Vredestein, kan ik maar wat testen, toch ?