Veelzijdigste (lig)fietstas

Dit beeld zal wel bekend overkomen, zeker bij ligfietsers in de Benelux.

Dit is de tas die zowat de standaard is bij elke ligfiets, waarbij enkel de kleur varieert.

Wie met een ligfiets rijdt, heeft er bijna zeker zo een of is van plan er eentje aan te kopen.
De mijne kwam bij de aankoop van de Seiran mee. En nu denk je: "natuurlijk, dat ís gewoon de veelzijdigste tas."
Niet dus. Bij mij ligt die meestal stof te verzamelen op een rek in de garage.

Mijn favoriet, zowel op de Kobra, op de Seiran als op de Birdy, is deze.

Deze is niet eens van een fabrikant die spullen specifiek voor liggers maakt, maar gewoon van het alom gekende Agu.

Agu Yamaska 475 KF ofte Agu Rack Pack

Wat vind ik er beter aan? Enkele zaken.


Eerst en vooral past het Rack Pack veel beter op een standaardbagagedrager.

Te breed, waardoor deze altijd scheef zakt.

Zowat even breed als een bagagedrager

De Radical toptas wordt met maar liefst vier riemen vastgelegd en nog past hij niet perfect.

Het Agu Rack Pack past op elk van mijn fietsen (behalve de Orca). Het enige wat je ervoor nodig hebt, is een bagagedrager. 

De tas wordt met vier klittenbandstroken rondom de buizen vastgelegd. Meer hoeft niet. Er zitten ook zijtassen in ("smileys" in het Agu-jargon), die weggeklapt worden als je ze niet nodig hebt, maar redelijk wat extra ruimte bieden als het nodig is (3 l). Meestal zit in één zo'n zijtas alle herstelmateriaal dat ik meeneem (binnenband, pomp, sleutels, ...).

Rack Pack met opengeklapte zijtassen op de Seiran

Om een idee te geven: een groot brood of een opgevouwen regenjas past er netjes in. Aan de onderkant zit een elastiek met een haakje om de tas vast te maken als hij opengeklapt is.
Bovenaan heb je nog een netje, om bijvoorbeeld een drinkfles in te stoppen en aan de zijkant zitten twee lussen met velcrosluiting. Daarmee verraadt het Rack Pack zijn oorsprong als fototas, want hier kun je een statief onder vastleggen. Een ander teken hiervan is dat de binnenkant van het hoofdvak helemaal gepolsterd is en er zitten enkele stukjes bij om het in vakken te verdelen, precies zoals bij een (compacte) fototas.
Achteraan zit nog een vakje met een regenhoes en daar tegenaan een lus om een achterlicht te bevestigen.

Rack Pack met openklapte zijtas op de Birdy

Het ding doet zijn werk al jaren feilloos en het is niet eens duur: voor rond € 60 kun je deze kopen. Dat is nog niet de helft van de prijs die je betaalt voor een Radical toptas!

Mocht de ruimte toch onvoldoende zijn, dan kan je - alweer door middel van een rits - de tas een tweetal centimeters verhogen.

De Radical toptas M heeft wel het dubbele aan opbergruimte - maar liefst 20 l - en er zijn ook nog twee voortasjes voor drinkflessen. Maar: voor woon-werk en gewone, recreatieve ritten heb ik geen nood aan 20 liter. De helft is ruim voldoende.

De basisuitrusting (voor woon-werk) bestaat meestal uit het volgende:

• brooddoos + tussendoortjes
• portefeuille
• telefoon
• (fototoestel - Fuji X20)
• een lichte regenjas (joggingjasje)
• fietspomp
• reservebinnenband
• sleutelset

Dit alles kan zonder enig probleem in het Rack Pack. Op het werk maak ik de vier klittenbandlussen los en neem de tas mee naar binnen. Met de Radical tas is dat al veel omslachtiger. Neem daarbij dat die eigenlijk te groot is, uit één vak bestaat (wordt algauw een rommeltje) en ruim het dubbele kost, dan is voor mij de rekening al snel gemaakt.

Toegegeven: voor langere of meerdaagse ritten kan de Radical Topcase een betere keuze zijn, maar dan kies ik algauw voor de zijtassen (ook M) of een set normale fietstassen. De toptas zou daarop een aanvulling kunnen zijn.

Over andere bagageopties volgt nog een bericht.

Fotografiedilemma's

Iets waar elke fietsende fotograaf of fotograferende fietser mee geconfronteerd wordt: welk materiaal neem ik mee op de tocht?

Meestal is het zo dat ik bij de interessantere tochten sowieso meer geladen ben. Een meerdaagse rit bijvoorbeeld heeft het in zich om boeiend te zijn, maar dan heb je reservekleding mee, eten en drinken voor onderweg, misschien kampeerspullen, ... Zo blijft er niet veel plaats meer over voor het fotomateriaal en net dan heb je dat het meeste nodig.

Zo kwam het dat ik vorig jaar, in de aanloop naar het rondje Bretagne, een Fuji X20 in huis haalde: compact, stevig, aangenaam om te bedienen en met een prima beeldkwaliteit.

Fuji X20 "edel"-compact

Er zijn natuurlijk andere keuzes mogelijk (zoals een Sony RX100), maar ik koos voor deze. De reden voor de aankoop: er was simpelweg geen plaats meer om de digitale reflexcamera mee te nemen en van de voorganger (Lumix TZ-19) was ik niet tevreden (dynamisch bereik, beeldruis, kleurweergave, ...).

Ook onlangs weer: ik vertrok op een vijfdaagse fietsvakantie, die best te beschrijven valt als "een rondje West-Vlaanderen". De smartphone heb ik altijd bij en daarmee vallen best behoorlijke foto's te maken, maar het blijft behelpen en je bent afhankelijk van de automaat.

Sony Xperia ZR

De Fuji kan zeker ook mee en die doet het ongetwijfeld beter, zeker indien er minder licht is. Maar een doel onderweg was toen een festival rond oude zeil- en stoomschepen en dan is een groter zoombereik gewenst en extra mogelijkheden (DOF) zijn ook welkom. Dat kan enkel met de DSLR (digitale reflexcamera).

Dus: indien er voldoende plaats is, gaat de Nikon D7000 mee. Dan komen de typische vragen bij een camera die deel uitmaakt van een heel systeem: welk(e) objectie(f)(ven)? Neem ik de extra greep mee? Zou er plaats zijn voor het statief? Hoe neem ik het materiaal mee?

Nikon D7000 met één van de objectieven

De fototas (Lowepro Slingbag) is te groot, want er zit al heel wat in de Orca. Dat betekent dat het materiaal gespreid moet worden. Ik heb nog een holstertas (van Crumpler: prima ding), maar dan kan de powergrip er niet bij. Toen was de keuze D7000 body met Nikon 18-200 VR reisobjectief en Sigma 8-16 voor de spectaculaire beeldhoek.
Statief? Dat zie ik helemaal op het einde wel, indien er nog een hoekje vrij is. (dat was toen niet het geval) 
Die combinatie is voor reizen eigenlijk wel goed. Ik beschik wel over kwalitatief betere objectieven, maar die zijn minder veelzijdig en nemen behoorlijk wat plaats in. Omdat ze lichtsterk zijn (2.8) wegen ze ook veel. Anderzijds merk je het wel aan de beeldkwaliteit.

In de Orca valt dat allemaal nog mee: het toestel - welk dan ook - ligt altijd binnen handbereik. Rij ik met de Seiran 24, dan is het al moeilijker. Je camera moet wat beschermd zitten, dus daar komt die in de Agu Rack Pack terecht (die is echt bedoeld om een fototoestel in te stoppen), maar dat is toch net wat meer werk om bij het toestel te raken. Een statief meenemen is ook niet zo evident.

Op de Trek of de Birdy kan een toestel, zelfs de Nikon reflex, in de Agu Yamaska stuurtas.

Eventuele extra objectieven moeten dan wel een plekje krijgen in een fietstas, want er is onvoldoende plaats in die stuurtas. Bij de Birdy komt er nog bij dat het gewicht bovenaan op de stuurstang een duidelijke invloed heeft op de stabiliteit: het frame is hier niet op voorzien. Ook daar kan het Rack Pack een oplossing zijn.

Birdy met Agu Yamaska Rack Pack

Zo moet bij elke rit weer een inschatting gemaakt worden: zal ik (veel) foto's maken? Hoe belangrijk is de rit om goede beelden te schieten? Welk materiaal denk ik daarvoor nodig te hebben? Of je de juiste keuze maakte, weet je pas nadien.
Eén zaak is zeker: het beste toestel datgene dat je bij hebt. De Nikon mag dan betere beelden schieten, als ik ergens anders ben dan dat toestel, heb ik er niets aan.
De keuze is dus: fietser die af en toe beelden schiet, of eerder een als een muilezel geladen fotograaf met een fiets als verplaatsingsmiddel.

Geen fotomateriaal meenemen, dat kan natuurlijk ook. Alleen: er is voortdurend beeldmateriaal nodig voor de blog. Zo wordt foto's maken meteen een aangename verplichting.

Fietsen in 2012 - deel 2

In het voorjaar kwam een vouwfiets de verzameling uitbreiden.

Riese und Müller Birdy in Zuid-Bretagne

De Birdy kwam er vooral bij om werkverplaatsingen met de trein makkelijker te maken en om in de auto mee te nemen.
Omdat een Birdy Speed nogal karig uitgerust is (gewichtsbesparing), werden hier al snel wat extraatjes aan toegevoegd, die de fiets praktischer maakten:

spatbordjes

een goedkope Chinese fietscomputer

Ortlieb Sport Packer Plus zijtassen + Agu Yamaska Rack Pack

Basta Booster slot

Shutter Precision LS003 koplamp

Shutter Precision SV-8 naafdynamo + spaakreflectoren

Fibre Flare achterlicht

Tot mijn verrassing reed ik met de Birdy ondertussen ook al ruim 1000 km ! Het is dan ook een erg prettig fietsje voor korte tot middellange verplaatsingen.

reisfiets

Maar dan zoals in: handige fiets om mee te pakken op (auto-)reis en ter plaatse ook nog mee uit de voeten kunnen. Hierbij moet ik meteen opmerken dat fietsen in principe niet het hoofddoel van de vakantie was: er zou gezeild worden. Enkel indien het weer dat niet zou toelaten, was fietsen een alternatief. Voor de rest wilde ik de fiets gebruiken voor de gewone verplaatsingen: boodschappen, naar de haven, ...

eFAW voldoet alvast niet aan wat ik nodig had: onmogelijk in de auto te krijgen en dus enkel ofwel op het dak (onmogelijk alleen te doen) of in de aanhangwagen mee te nemen. Ter plaatse zal eFAW, net als thuis, zonder twijfel het meeste comfort bieden.

De Trek bukker kan, met wat goede wil, wel in de auto, maar in combinatie met een tent, kampeerkoelkast en allerlei andere prullen blijft het problematisch. Ja, een fietsendrager kan ook, maar ik wil het volume tot een minimum beperken, zijnde het volume van de auto.

De Birdy Speed dus. Die kan in een klein hoekje in de auto gestopt worden.

Ook ter plaatse, in de tent, neemt de fiets genoegen met een klein hoekje. En - dat is uiteraard minstens even belangrijk - er valt mee te fietsen !

Voor de boodschappen volstond een setje fietstassen (Ortlieb Sport-Packer Plus), eventueel aangevuld met de toptas of stuurtas, en voor trips was het hele assortiment bagagetassen present.

De Birdy deed het allemaal zonder een krimp te geven: geen lekke banden, geen defecten, enkel kilometers afmalen.

Mijn uitvalsbasis was een kleine gemeentelijke camping in de Morbihan - het uiterste zuiden van Bretagne -, waar de fietspaden uit een hele mix bestaan: vrijliggend, compleet los van autowegen, aanliggend... Geasfalteerd, grint, dolomiet, ... Het doel van de tochten was al even gevarieerd: van 's morgens even naar de bakker om stokbrood, tot op bezoek bij kennissen op 45 km afstand.

Velen keken raar op wat ik met de Birdy deed: zomaar eventjes 90 km op één dag. "Avec ça ?" Nu ja, de meeste Fransen blijken van fietsen weinig verstand te hebben. Een vouwfiets is een vouwfiets. Punt. Dat daar een Deore XT achternaaf en derailleur op zitten, Schwalbe Marathon Racers, dat de fiets geen 10 kg weegt, compleet afgeveerd is ook, dat zien ze gewoon niet. In Frankrijk, of toch waar ik was, lijkt men maar twee fietstypes te kennen: terreinfietsen (en afgeleiden) en racefietsen (en afgeleiden). De eersten bij voorkeur zo goedkoop mogelijk en de laatsten zo duur als maar kan.

Maar het kan dus: de Birdy deed het allemaal. Niet zo comfortabel en niet zo snel als eFAW, maar het ging verbazend goed. En ook: ik kon ermee op plaatsen komen waar eFAW niet zou raken: veel fietspaden, los van de andere wegen, zijn gewoonweg te smal voor iets met meer dan twee wielen. Bakfietsen en fietskarren zijn nog niet doorgedrongen in deze uithoek.

Ik merkte wel twee belangrijke nadelen: het zitcomfort kan een pak beter (misschien kan ik eens het zadel wisselen, maar die 90 km waren echt wel uitzonderlijk) en de ketting wordt ongelooflijk snel vuil. Dat laatste is inherent aan het concept: de combinatie van een lange kooi-derailleur en een 18" wiel leiden ertoe dat de ketting vlak boven de grond hangt.

Laaghangende ketting

Bij regenweer zag ik ook een stroom water vanaf het voorwiel openspatten tegen het voorste tandwiel... Al na korte tijd hoorde ik de ketting knarsen. Het kettingonderhoud is dus veel intensiever dan bij een toerfiets.

Een Birdy met versnellingsnaaf en riemaandrijving zou misschien een mooie verbetering zijn. De checklist is in alle geval aangevuld met "kettingolie", maar die ketting zal op vakantie toch ook af en toe gereinigd moeten worden.

En jawel: ook bij eFAW hoort een 20" achterwiel, maar de versnellingsnaaf maakt een heel verschil en er komt ook geen sproeiwater van het voorwiel op het voorste kettingblad... Daarenboven zit een heel eind kettingbuis over de weerkerende ketting. Dat maakt veel - héél veel - verschil.

bagage

Alweer niet lig- maar vouwfietsgerelateerd.


Wie fietst, heeft nood aan bagagecapaciteit, al is het maar om wat proviand mee te nemen. Voor functioneel fietsen is het meestal wat meer dan enkel dat. Als je boodschappen doet, moeten de boodschappen natuurlijk mee kunnen. In andere gevallen kan het werkmateriaal zijn (gereedschap, laptop, ...) of gewoonweg regenkledij voor onderweg.


In eerste instantie kun je dat oplossen met een rugzak, maar echt comfortabel is dat toch niet. Op een bukker of ligfiets hang je dan een set fiets- of banaantassen aan de bagagedrager (of het zitje) en het is opgelost. Bij een vouwfiets werkt dat niet: waar blijf je met die tassen als je de fiets opvouwt ? Stel je voor: een set fietstassen in één hand en de vouwfiets in de andere ?


Birdy biedt lowriders aan, om fronttassen te kunnen meenemen, maar dat doet niets af aan het basisgegeven. Een vouwfiets en bagage, da's tegenstrijdig. Bij Brompton is dat handig opgelost met de optionele voortas, maar dat is enkel bij Brompton. (wel een sterk punt van het merk)


Toch moeten er oplossingen zijn. In eerste instantie dacht ik hierbij aan een tas voor op de bagagedrager. De Ortlieb Trunk Bag leek me wel wat, maar bij het passen bleek dit niet te lukken: de afstand tussen bagagedrager, zadelpen en zadel zat niet goed.
Voorlopig loste ik het op met een bagagedragertas van Agu (Yamaska Rack Pack 475). Die kan netjes op de drager blijven zitten terwijl de fiets opgevouwen is.

Het nadeel is dan weer dat het volume beperkt is. Een laptop krijg je er zeker niet in. Een trui wel - dat testte ik al -, een fototoestel (reflexcamera zelfs) ook en in de "smileys" past een brood net (ook uitgetest).

Moet er meer mee, dan ben ik aangewezen - toch weer - op een fietstas. Bij Ortlieb kun je dan het vouwprobleem aanpakken door de optionele rugdrager erbij aan te schaffen; zo wordt de fietstas een rugzak en heb je toch de handen vrij.


De Birdy vormt hier wel een probleem: de achterbrug is geveerd en op de bagagedrager zijn er geen tasafhouders, dus schuurt de bewegende beugel van het spatbord continu tegen de tassen.


Of voor die weinige keren dat er meer mee moet, zou het dan toch een rugzak kunnen worden.